inn ímóti landi d og heysa flaggið eftir loðsi, sum var kravdur fyri at sleppa inn. Men tað kom ongin loðsur út. Vit lógu so allan dagin og flaggaðu, men ongin kom. So kom náttin, og vit máttu leggja eitt [...] ein og tveir menn kundu koma til okk­ara. So vit blivu liggjandi. Tíðin gongur, og eg ilskaðist. Eg var heima hjá hesum manni við hvørt, men hann var sjáldan at hitta. So líður líka til jólar, og onki [...] sigla norður eftir, og vit komu so dagin eftir norð um Orknoyggjarnar. Tá ið vit eru komnir 10-15 fjórð­ing­ar norð um Orknoyggjarnar, nú gekk vindurin meira upp í ein vest­an, og tað var stormur. Nú fór

forstå. Og det gjorde de da også, som vi hørte det i kirken igår: medere, partere, elamiter og folk som hørte hjemme i Mesopotamien, Judæa og Kappadokien, Pontus og provinsen Asien, i Frygien og Pamfylien [...] prøv at gætte. Og ind i mellem disse store begivenheder, om foråret, når vi får alt givet og om efteråret, når det tages fra os igen. Han er der hele tiden, og man skal have fedt på øjnene og vat i ørerne [...] lang kærlighedshistorie om troskab og utroskab med gud i hovedrollen som den fyrige, lidenskabelige omsorgsfulde og kærlige elsker. Men han er også jaloux og nøjeregnende og tåler ikke at den elskede ser til

itikari. Hann var miðvísur og lærdi skjótt, og skjótt sást eisini, at hann hevði hegni og viljan at seta út í kortið og taka avgerðir. Tá hetta fyrsta skeiðið var runnið, og veljarar í Eiðis kommunu aftur [...] tekur til, og her hava borgarar bestu umstøður. - Vit hava góðan barnagarð, skúla við mentanarhøll, tónleika-og musikkskúlahøli og ítróttarhøll, eldrasambýli, og vit hava bæði fótbóltsvøll og ítróttarhús [...] kunnu gleðast um. Her hava mong tiltøk verið, og tað er eingin ivi um, at Kolshøll hevur givið kommununi og fólkinum, sum her býr - og øðrum við - nýggjar og betri karmar til mentanarlig tiltøk, sigur hann

Ting­húsvegin og gjørdust næstu grann­ar Sloans. Tað var so skjótt, at vit børn vóru væl kend við tey ungu í Sloans húsi, og Andrew og eg, ið vóru javnaldrar, gjørdust vinir og leikbrøður. Tað hendi av og á, tá [...] hjá Sloan, at hes­in hvítskeggjuti og svartklæddi, altíð so stillfarandi og fryntligi bretski trúboðarin, kom og legði høvdið á høvur okkara og segði “Tro på Jesus”. Og eg minnist, at hetta kendist sum ein [...] við spinning og veving, sum var bæði konufólka- og mann­fólkaarbeiði. Frá 1840-ini tók seg upp kola- og kálkvinna, sum broytti samfelagið nógv. Men henda vinn­an hevur sæð sínar bestu dagar, og fólkatalið

Klaksvík, og nú stendur Poul niðri við kioskina. Honum dámdi væl at brúka seg, og hann tosaði ofta so hart. Sýsluskrivstovan var beint við, og hurðin var gloppað. Eg síggi, at hann peikar niðaneftir og sigur [...] longst burtur og líka leingi heim aftur. Lønin fyri hendan teinin var 40 oyru, og so fekk sonurin eisini døgurða. Hann fekk tað sama sum vit. Tað var ofta kjøtmatur um veturin, eisini ræst kjøt og súpan. Eg [...] fyri fløskuna. Eg minnist eina av teimum, sum, tá ið tað lagið var, lá hálv út av vindeyganum, og skeldaði gud og hvønn mann, sum kom framvið. Hetta var lítið hugaligt, men var eitt slag av undirhaldi hjá

skorið í eina fjøl og stóð í lugar­skylettinum. Tað var á donskum, sum vanligt var fyrr í tíðini og var úr Sálmi 50, ørindi 15: »Kald på mig på nødens Dag, og jeg vil udfri dig, og du skal prise mig«. [...] til hetta skrift­stað­ið, sum hevði verið honum og mongum til hjálpar og troyst, tá ið á stóð. Hann var við »Gudrun« um summ­ar­ið, sum hann fylti 68 ár og hevði hann tá verið á sjónum í 50 ár. Skal eg annars [...] at tey vóru nøgd og glað.«  Símun Jóhan var ein av odda­monnunum í brøðra­sam­komuni »Mizpa« alla sína tíð, og tað, sum eyðkendi hann her var trúfesti. Hann hevði orðið í síni makt, og tað var avgjørt eingin

troyggjum og stuttum buksum. Teir vóru í morreyðum hosum og húðarskóm. Allir høvdu væl røkt fullskegg. Andlitini vóru merkt av nógvum arbeiði. Við hvørjum báti vóru vanliga tveir menn, sum sótu og róðu millum [...] Stengun. Hetta var ein 9x10 mm maskinbyrsa. Hesar vóru nógv brúktar av mótstøðurørslunum í Dan­mark og Noregi undir týsku hersetingini 1940-45. Øll vikan fór við at avhoyra vitni, og tey mundu vera eini 150 [...] var hent fyrr av sama slag, og hvat ið fólk høvdu hoyrt. Viðurskiftini eru jú smá, so fólk fóru at tosa um, hvør ið átti slíkt vápn og hvør, ið ikki átti. Slóðin gekk meira og meira út í Froðba. Har skuldi

tað mundi. Anna Petra Poulsen og Heidi Joensen, sum eru vinkonur Sonju og Fróði Clementsen, sum var og fjakkaði í Australia tá, komu heim til sonju og Nicolaj jólaaftan og á nýggjárinum. Jóaldagur varð [...] bussum og tokum fingu tey tað allar besta, táið fólk frættu, at tey høvdu eitt lítið barn við. ?Vit fingu altíð kamarið við tí størstu og bestu seingini, ella kamar við wc og brúsu. Í bussum, tokum og flogførum [...] pið og teknifilmar, og tey bæði halda, at tað hevur hjálpt honum, so at hann ikki longdist heim. Jón hevði eisini eitt myndaalbum við, við myndum av familjuni og vinunum. Hann hugdi ofta í tað, og tað

høvdu hópin av útgerð við, tilfar til barakkir og til útbygging av verndarvirkjum, motorsúkklur og annað. Nakað heilt serligt var sekkjapípuorkestrið, og so hetta at teir gingu í kilt, skotska tjóðar­bún-anum [...] hevði støð, og hann var ein av teimum, sum var við til at skjóta eftir flogfarinum. Tað eydn­aðist eisini at raka flogfarið, og tað mátti neyðlenda á Gøtuvík. Flogfarið fleyt eina løtu, og manningin kom [...] avmonterað maskin­­byrsurnar, og hesar saman við tól­um og lóður vóru tikin um­borð á Poppy, fekk hann av bret­unum boð um at leggja veir ella reip runt báðar motorarnar og velið á flogfarinum. Síðan varð

hevur útgreinað og lýst avleiðingarnar av verandi og komandi veðurlagsbroytingum. Og tað hevur víst á, hvørjar møguleikar heimsins lond hava fyri at steðga og venda gongdini, um sleppast skal undan óbøtiligum [...] í útlátinum og harvið upphitingini her og nú, men at vøksturin má verða minst møguligur. Tað er ongin ivi um, at høvuðsorsøkin til ringu støðuna er tann øgiliga orkutunga ídnaðarmenningin og nærum óendaligi [...] ídnaðarliga og búskaparliga vøkstrinum. Serstakliga ikki í menningarlondunum, sum tvørturímóti hava serstakligan tørv á at stimbra og økja um ídnaðarligu menningina. Tí eru kravboðini at menna og fremja nýggjar