Uttan at taka nakað frá Maxim All Stars og jazzslagarum, so mundi tað gagnast oyrunum hjá mongum væl at koma út aftur í forhøllina. Tey flestu vóru komin fyri at hoyra jazz og soul í kvøld, og hetta vistu [...] sanniliga farin undir enn einaferð at lita høvuðsstaðin við ljóði og rútmum - tað føldi tú í blóðinum og í teim smáu ristingunum undir iljunum. Hvarv í regnskjóli Innkomin, var tað tó heldur tú, ið hvarv í tónunum [...] rútmur og íblásturin fáa fríar ræsur. Ljóðmyndin sum heild var frálíka góð. Tað frøddi lurtaranum at hoyra, at percussjonisturin ikki bara (sum hann tíverri ofta er) var eitt býtt, sum stóð og risti við

matvøruhandli í Havn, og sigur tað kanska eitt sindur um áhugan og kunnleikan hjá føroyingum til ?Silent Violence³, sum hon kallast. Tað skuldi ein ?I Wanna Make Love to You³ til at fáa lív í fjøldina, sum [...] fór beinanvegin at røra seg og klappa, men tað vóru ikki øll, sum kendu gamla slagaran beinanvegin í hesari spennandi akustisku útgávuni. Tá kom glið á, og hýrurin bleiv ikki verri av, at hon helt fram við [...] fangað fjøldina og forvitnið beinanvegin - men lagið á fólki bleiv betri, og saman við teimum gomlu landaplágunum eydnaðist tað hampiliga væl at marknaðarføra ?ta nýggju Honnu³. At ljósshowið eisini riggaði

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana,

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana,

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana, [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg um meir og minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki [...] gongd við skrivingina, og tað er púra greitt, at hann roynir at skriva seg ígjøgnum og leysan av øllum kenslum, sum Estrid vekir í honum. Hann veit, hvør drívkraftin er, og sigur, at sálin tíggjar sær »sum

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana, [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana, [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg um meir og minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki [...] gongd við skrivingina, og tað er púra greitt, at hann roynir at skriva seg ígjøgnum og leysan av øllum kenslum, sum Estrid vekir í honum. Hann veit, hvør drívkraftin er, og sigur, at sálin tíggjar sær »sum

Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana, [...] ein røð av øðrum frá ymiskum sanatorum og kurstøðum, men tú bleivst tann avgerandi. Hann bleiv ongantíð móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt [...] soleiðis eitur hon nú - at hann sjálvur sveimaði eitt sindur fyri systrunum báðum, men at tað ikki bleiv til meiri enn tað sama. Hvat viðvíkti Jørgen-Frantz var søgan ein onnur: »...ja, at hann hitti teg gjørdist