ritverkinum hjá J.G. Ballard, eins og tí hjá eitt nú Ray Bradbury: Life, like a dome of many- coloured glass, Stains the white radiance of eternity. Eg dugi ikki at enda hesa viðgerð uttan at nevna eina aftrat
i hingu saman, meðan hon og Símun seldu petroleum, rívur, mjøl og sukur og sodavatn. Talan var um glasfløskur við jarnproppi. Vit boraðu hol í proppin fyri at innihaldið skuldi kennast drúgvari, og so
búkin. Hygg, tak hana; eg skal skriva um tað, góða, sigur Rúna og rættir henni eina Codopar og eitt glas av vatni. Kvinnan svølgir bolla og vatn gramliga og gremur seg aftur um, at hon ikki fær blundað fyri
Sekkirnir stóðu úti. Einki var innilokað, so sekkirnir vóru ofta vátir. Kolasølan hevði goymslu uppi á Glasheyggi. Hetta pláss er heldur ikki tað besta til vind. Men líka mikið. Tað var heilt sjáldan, at
burturkastið beint burtur. Vanliga tíggju krónur fyri ein 35-litrar sekk. Afturfyri ber til at lata glas, plast, jarn og tílíkt í bingjur, so tað verður endurnýtt. -- Et meira grønt Kjøtframleiðslan dálkar
at gera við okkara upplivingar, trivna og heilsu. Verður hendan náttúruperlan lagt undir betong, glas og asfalt, so eru havnar- og argjafólk hesi andaligu virðini fátakari. Er tað neyðugt? Mugu hesi
septemburkvøld í Havn. Uggi av bankatoski er høvuðsrætturin. ##med2## Eftir eitt svalligt katalónskt glas við cava, varð byrjað við lippum í salsa og hvítleyki. So komu slag í slag tartarur av hýsu, havtaska
blev sagt, at vor Afdeling var den mest tiltalende. Vi havde Bordene pyntet med Blomster, Iris i høje Glas og Skaale med Stedmoderblomster. Men tænk, Publikum stjal Stedmoderblomster til at pynte sig med,
e, Poul og Ogga. Siden var jeg inde hos Just Jacobsen. Han var meget gæstfri “blíður”. Vi drak et Glas portvin sammen (fra Morgenstunden af). Siden fulgte han mig hjem. Da det var første Gang, siden jeg
Müller, (pápa Eiden.) “Abbi var so errin, meðan Júst var her, vildi endiliga hava hann at drekka eitt glas av víni við sær.” Júst av Húsum Júst var ein av teimum kendu havnarmonnunum frá hesi tíðini. Hann
