Modernaður politikkur krevur svar upp á hvørt fet , sum tikið verður. Heimsbúskapurin Lars Løkke Rasmussen nam við heimbúskapin í røðu síni á landsfundi Sambandsfloksins. Sum vera man brúkti hann Danmarks sum

landsfundinum annað enn, at formaðurin í frágreiðing síni kom inn á, at vælferðin er ein mannarættur. Hann nam í hesum sambandi eitt sindur við heilsuverkið og fyribyrging, eins og hann segði, at vit gjøgnum a

henni í mun til fleiri aðrar á liðnum, tí hon var ikki partur av gull-liðnum frá 2000. Hetta tí hon tá nam sær útbúgving. - Í nógvar mátar er tað sami spenningur, sum hjá einum teenagara. Tá eg hugsi um dystin

Kemur tú úr einum heimi við ljóðføri? ? Ja, massar. Horn, violin, guitar, trummur, klaver, you name it! Spælir tú nakað ljóðføri? ? Bert eitt. Kornet! Syngur tú undir brúsuni? ? Nei, ongantíð! Hevur tú

takast sum eitt gott tekin. So er spurningurin, hvat ítøkiliga fer at spyrjast burtur úr. Evnisdagurin nam eisini við spurningar, ið viðvíkja miðlafólki og miðlunum sjálvum, eitt nú hvussu hesi best umsita

skrivaði eisini nakrar heilt fáar síður undir yvirskriftini "Um stjórnarlagið í Einglandi," har hann nam við valdsbýti. Í tí førinum skrivaði Monteskjø av frá eingilskmanninum John Locke, sum frammanundan

leygarkvøldið og sungu í trimum frálíkum løgum. "Wake up dreams" ið var sungin av Karlu og "Sinner with no name" bleiv sungin av Oliviu, og síðani sungu tær saman í einum lagi og tað ljóðaði knasandi gott. Frostbit

skjótt hvønn vegin. Men hóast røðan var realistisk, so var hon eisini til tíðir kensluborin. Løgmaður nam við mentunarliga arvin hjá okkum við at endurgeva nakrar av mætu yrkjarum okkara, hann røddi um ítróttarlig

gólvinum kom guvan aftur úr skorsteininum av Vitanum. Hon fór um alt gólvið, upp eftir vegginum og nam við kvistar og jólamannin. Vættrarnar vóru við í guvuni, fóru upp eftir vegginum og settu seg kring

Løtan var nærum guddómilig, so væl varð spælt og sungið. Vakra og yndisliga røddin hjá Eivør ikki bert nam við okkara innastu hjartastreingir - við Ave Maria hevjaði hon seg so høgt, at hon rakk ikki bert upp