konuni og hevði tí ongan hug at fara avstað hendan túrin. Men tað var bara hopleyst at fáa nakran annan kokk. Kim bað onkran fara fyri seg, men hetta lá heldur ikki fyri. Afturat hesum hevði Kim havt onkran
við dampi. Men ketilin varð sløktur hvørt kvøld, og so mátti kykast aftur um morgunin. Brennið var koks og kol, og tað var nógv stríð av tí. Men so fór Nikael at royna at lata ketilin ganga alla tíðina
Fyrstu tíðina verður hann einsamallur kokkur, men hann væntar, at hann skjótt skal hava partíðar kokk aftur at sær. Ruben Busk sigur, at høvuðsmálbólkur hansara sjálvandi er føroyingar. Men í ferðafólkatíðini
1904 søkir Valdemar um at fáa handilsloyvi. Jólaaftan sama ár byrjar hann at selja millum annað "kul, koks og brænde samt byggematerialer". Hann fær sáttmála at lata vørur til Færøernes Fyrvæsen og donsku [...] so ikki at Valdemar var framsíggin! Skeiva pakkhús er í dag goymsla hjá Lützens Timburhandil. "Kul, koks og brænde" Valdemar Lützen handlaði við byggitilfari og timbri. Timbrinum gavst hann við síðst í 1920-unum
ábyrgdina. Dagurin kann fara við øllum møguligum, tí ongin annar er at gera tað. Útyvir at hava ein fastan kokk, eru tað mest lesandi, ið arbeiða skiftivís. Alt eftir hvussu nógv er at gera, og hvat slag av tiltøkum
fari eg eisini upp uttan hóvasták. Niels fiskaði einki serligt. Vit vóru í Íslandi. Eg skuldi vera kokkur, men tað lá einki serliga væl fyri. Eg hevði sjóverk, báturin rullaði so ónátturliga illa. Bússan
landinum Vit royndu eisini at fáa koks úr útlandinum. Koks hevur tann fyrimun fram um kol, at tað er reinari. Men so fylti tað dupult so nógv. Tað var eitt sindur dýrari at nýta koks enn kol. So eg leigaði Gudrun [...] driftsráð, sum var sett av Havnar Arbeiðsmannafelag. Tá verður eisini farið at selja útlendskt kol og koks. Kolasølan vaks munandi og gjørdist ein tann størsta í landinum. Stjórin á kolasøluni gjørdist eisini
aftur. Tá fingu vit ein sjógv, sum kom beint í dekslastina. Skipið lá borðfult í sjógvi og koksi. Koks er eitt sindur hvast, so tað rann ikki lætt av skipinum. Skipið lá bara stilt borðfult. Vit máttu
fløguútgávur aftrat. Sum vit rundaðu aldarhornið og komu inn í 21. øld, var blivið ilt millum skipara og kokk. - Alt var ikki so lætt. Í Nólsoy var møguleiki fyri starvi, húsaleigan var ógvuliga rímilig, og at
yvirfyltur, tí afturat okkum frá OD hava vit eisini við okkum tríggjar tulkar, seks børn hjá Care-kokkinum, ein vinmann hjá sjaførinum umframt nógvar tungar taskur. Eg trúgvi neyvan, at bussurin fer
