Hon var gløgg, mintist væl, hevði arbeitt mong ár í Landsstýrinum, tessvegna kom hon ofta í bløðini við ymiskum vegleiðingum, tá ið hon helt, at eitthvørt ikki var rætt endurgivið. Tó kendast, haldi e

Tung vóru boðini eg fekk 10. august, at tú, góði abbi, vart farin frá okkum. Heimið hjá abba og ommu var sum mítt næsta barnaheim. Eg var sum barn nógv hjá teimum, í vikuskiftum og í ferium, og tað er

Ikki varnaðist je góða Estrid, at tað var seinastu ferð, at ogur báðar skuldi hittast tá je fór niðan um vegin at fáa mær ein kaffimunn og eitt hugnaligt prát. Tú gekk og stákaðist við at gera døgverð

Heinesen, sum andaðist 18. september 40 ára gamal. Dánial Andreasen fer undan dystarbyrjan at bera minningarorð fram. Dysturin verður millum núverandi 1. deildarliðið og avstaðsleikarar, sum tey seinnu árini

Eg veit ikki, hvønn rætt eg havi til tess, men orðini blíva við at troðka seg framat, og eg hevði stóra virðing fyri Mass Inga og hansara hugsjónum, sum hann dugdi væl at fremja í verki. Mass Ingi var

Nú hon er farin, renna tankar fram fyri meg farna tíðin kemur fram fyri meg so ómetaliga klár. Vit búðu í sama grannalag bert vegur ímillum. Sum smádreingir vóru vit dagligir gestir har. Altíð var hon

Fyrstu ferð, eg sá Karl Anton, var, tá ið eg fór at heilsa upp á hann á ovastu hædd á Margarinfabrikkini. Har møtti eg hesum prúða »víkinginum« - men eg fekk skjótt at kenna, at aftana fyri fasaduna,

Góða mamma, ikki vardi tað meg, at tað var síðstu ferð, eg skuldi hoyra tína mjúku rødd, tá eg segði farvæl við teg leygarkvøldið. Tá ið pappa ringdi kl. 02.00 sunnunátt, góðar 2½ tíma eftir, at eg he

Góða mamma, nú skjótt eitt ár er gingið síðani tú bleiv tikin heim til Harran, vil eg royna at seta nøkur orð saman um teg. Mamma vaks upp á uppsølum í Klaksvík saman við sjey systkjum, hon var næstel

Tey komu sera óvart á okkum, deyðsboðini um, at Karl Anton var farin. Hóast hann stríddist við heilsuna, so góvu vit okkum ikki far um hetta, tí Karl Anton var so spill livandi og útynti sítt verk við