meira. Hesi bæði stigini hava strandingar møguleika at fáa longu mikudagin, tá tjaldursmenninir skulu vestur um fjørðin at royna seg. Har afturat er Neistin eisini í hølunum á teimum báðum oddaliðunum, tí hóast

smámannin sang, og framdu tað útgávubragdið. Og tøkk fái Axel, ið orðkringur bar tann stimbrandi lúður vestur um hav og loysti ta týðing úr lagdi. Hestprent læt lúðurin prenta væl, og á snøggum papíri, ei dyljast

at flestu tænastuveitingarnar eru, og tí gevur tað onga meining at kunna flúgva úr Suðuroynni og vestur í Vágar, fyri síðani at koyra í bili aftur til Havnar eftir tænastuveitingum. Tá er baði skjótari

einans hava hoyrt umúr sanginum hjá UB40. Sarita viðgongur eisini beinan vegin, at lopið av Toftum vestur til Kinston hevur verið rættuliga stórt, og at henni longdist rættuliga illa í byrjanini. Fólkini

elag fevna um alt landið, tvs. at “somu” íbúðir kunnu byggjast úr Sumba norður til Viðareiðis og vestur í Vágar, eins væl og í og kring miðstaðarøkið – um eftirspurningur er eftir tí. Ítøkiliga er hetta

Mamman er Karin Holm Johannesen. Tey eru bæði ættað úr Mykinesi. Í uppvøkstrinum búði familjan bæði í vestur- og eysturbýnum í Havn. Fyrstu 12 árini búði Kaj Leo í Brøttulíð og gekk á Venjingarskúlanum, og

Kistan kom suður við Smyril og fór líkfylgið seinastu ferðina hjá Tummas Johan gjøgnum Vágsbygdina og vestur á Vágseið og síðan út í kirkjuna. Har prestur kom sera væl frá løtuni. Harrin styrkir tykkum øll

koyra í tímavís um alt veganetið í Norðoyggjum og eisini av oynni, um tað so var til Havnar ella vestur í Vágar - alt meðan Charlie Pride og onnur rungaðu úr kraftblokkinum. Tað var forrestin á einum

áðrenn tunnilin læt upp, ferðast heldur ikki í dag! Og tey, sum ikki noyddust vestur áðrenn tunnilin læt upp, fara heldur ikki vestur í dag. Hví? Tí tað er ov dýrt! Í veruleikanum hevði úrslitið verið líka gott [...] ferðafólkini til og frá flogvøllin, sum óivað halda væl standa til; tí hjá einari familju, sum fer vestur einar 2 ferðir um ári við fullum bili at biða dóttrini farvæl, ið skal til Danmarkar á skúla, eru

úsið. Begga og Súlberg sluppu ikki við í sjúkrabilinum vestur á flogvøllin, tí tað var ikki pláss, so tey fóru við bussinum. - Allan vegin vestur royndu vit at halda eyguni við sjúkrabilinum, men vit sóu [...] tíbetur ikki. Tað var pápi Súlberg, sum ringdi fyri at spyrja, hvussu tað hevði gingist at fáa Zakaris vestur. Túrurin niður gekk fínt. Begga sigur, at tey sótu fremst í flogfarinum og høvdu Zakaris frammanfyri