so har kom einki burtur úr, síðan sendi eg ein E-mail til journalistin, sum hevði skrivað greinina, her var svarið stutt og greitt, hann hevði skrivað tað, sum læknin hevði sagt og sum var bandað. Hettar [...] fingu boðini um hesa gentu í gjár, so royndu vit at finna út av, hvat í vit so kundi gera fyri hana her í Esbjerg, tað fyrsta var so at ringja umborð á Norrønu fyri at seta tey inn í støðuna, tey skiltu

franskbreyð og ótu alt innanúr, áðrenn vit komu til hús við “hylkinum”. Á denn fest! Er tað ikki herligt tá at kunna fara í Mótaskálan og keypa sær einar “vidundurtrussur” og við góðari samvitsku fara til [...] fyrst eftir? Eg veit, hvat eg lesi fyrst. Deiligt, at Billedbladet er til. Eingin er upp á klænkikur her J. Har eru søgur um kend fólk og minni kend fólk og teirra tiara, kjólar og ikki minst skógvar so høgar

hann týtt ikki færri enn níggju føroyskar bøkur til norskt, og hann hevur ongar ætlanir um at steðga her. Fyri stuttum legði hann til dømis seinastu hond á týðingina av skaldsøguni Ó - søgur um djevulskap [...] mær eitt ótrúliga stórt nøgdsemi at blíva liðugur og síggja U - historier om djevelskap nú liggja her á norskum, sigur ein fegin Lars Moa, sum ikki nýtist at stúra fyri, um nakað forlag vil geva bókina

Skarðhamar, at frá byrjan í arbeiðnum við bókini, gjørdu tey, sum eiga rættindini til brøvini, greitt, at her skuldi onki sensurerast ella klippast burtur. Hesum var hon samd í, eisini tí vanlig mannagongd aðrastaðni [...] greið yvir, at brøvini innihalda nøkur brot, sum eru lítið smikrandi fyri tey, sum verða umrødd, men her ræður um at duga at síggja mentanarliga týdningin og virði í teimum. -Endamálið við útgávuni er ikki

burtur einans 33 ára gomul, og Tollaksmessudag varð hon av stórari mannfjøld fylgd seinasta teinin her á fold. Anja var dóttir Malenu og Steinbjørn í Lambanum í Fuglafirði, hon var elst og átti ein beiggja [...] heiminum, sum eisini vóru sera góð við Anju. Barnaheimið í Fuglafirði, var tó framvegis hennara. Tað var her hon var elskað treytaleyst og tikin ímóti við opnum ørmum og kærleika. Tit fylgdu við, hvussu hon hevði

fyrstilærari og lærararáðsformaður skriv­aði til býráðið við áheitan um ábøtur var í oktober 1934. Her biður hann millum annað um at fáa telefon í skúlan. Realskúlin hevði fingið telefon longu í 1908. Men [...] í síni dagbók fyri 1901 frá ein útferð hjá suðringum í Havn. Um kvøldið var veitsla fyri gestunum. Her vóru røður hildnar, sum fyri tað mesta vóru um gamla Mortensen, “der blev prist saa forfærdeligt.”

aldamóti: Í seinna parti av 1880-árunum og í 1890 árunum var ofta lív í gøtunum, tá ið hetlendingar vóru her. Teir plagdu at koma inn at keypa brennivín, og ofta vóru nógv skip inni í senn, upp til 50-60 sluppir [...] fara við John saman við Culam, sum er systirsonur konu hansara, á kirkjugarðin at vitja hesar gravir. Her er annars eisini ein onnur grøv, sum hevur samband við Hetland, og tað er tann hjá William Sloan, sum

heim í Skálavík. Sum heilt lítil smágenta kom hon til Dals, har hon vaks upp hjá morbróðuri sínum. Her var hon í samfull 80 ár, giftist við Peter Hansen ognarmanni í Dali, og tey áttu eittans barn, sonin [...] við Elsebeth Johanna Sofie Jacobsdatter f. 1847 í Havn) Í 1915 kom Anna Katrina higar til Havnar, og her hevur hon verið síðani. Hundrað ár er long ævi­skeið, og óføra nógv er umskift bæði úti og heima, síðan

(BT) hevur heilt forsømt oyggjarnar norðan og vestan fyri Skotland, tá talan er um at fáa íbúgvunum her ein nútímans og vælvirkandi infrastruktur. Í dag ræður tí einki minni enn miðaldarlig líknandi støða [...] og eitt mál hjá Føroya Tele at kunna vera við til at veita tænastur uttan fyri Føroyar eisini, og her kemur so ein rættiliga stór uppgáva, har tú sum fyritøka skal til at byggja upp ein spildurnýggjan

i, búleikast í Hundsarabotni, har øll starvsfólkini blivu forelskaði í honum. - Eg plagdi at sita her og kína honum, og tá eg gavst, so skumpaði hann undir hondina, og vildi eg reisa meg upp, leyp hann [...] ið tók sær av honum. - Men eisini vaskikonurnar vóru púra forliptar í honum, og tá tær komu niðan her at vaska í vikusiftunum, høvdu tær altíð okkurt gott við til hann, sigur Berint. Mogens bleiv fastur