langt (u.l. 1,5 km) fyri sunnan Blankskála bygd eru nakrir tangar, ið stinga rættiliga langt út í sjógvin. Millum tangarnar eru smalar víkar við malargróti innast. Fleiri ár seinni í 1974 vóru lutir, st
lívsleið, tí verður bara tikið úr rúgvuni í hesum umfarinum. Hugurin stóð sum hjá teimum flestu til sjógvin, men eyðvitað hevur Elisabeth hvept seg við at lata hin frumborna sonin fara til skips eftir feigdina [...] kríatúrum, serliga seyðahaldi. Hinvegin var hetta ikki tað, sum hann ætlaði sær, hugurin stóð til sjógvin, og har var hann í eitt drúgt áramál. 16 ára gamal fór hann við pápabeiggjanum Niels Juul á Vollanum
Tiltakið á Sjómansheimimum er alment, men mest eru tað umboð fyri stovnar og fyritøkur, sum hava við sjógvin at gera, sum taka lut. Sjómansheimið bjóðar ymsum fyritøkum og stovnum við. Men tey, sum vilja minnast
Melanie Bergmann, ið er ein av granskarunum, metir, at hóast okkurt av mikroplastinum kemur umvegis sjógvin, so má nú ásannast, at nógv av plastinum ferðast við vindinum, og roknast má tí við, at atmosferan
Sørensen skriva m.a. í minningarorðum í Tingakrossi í mai 1941: Hugur hansara var allar dagar til sjógvin. Sum smádrongur róði hann út við pápanum Mikkjali í Dali, og stutt eftir, at hann varð konfirmeraður
veittu megi at bera so svárt bakkast sum at missa lítlan abbason í ferðsluvanlukku. Uppvaksin við sjógvin fekk hann sær fyrst lítlan bát, síðani ein størri og so ein uppaftur størri, hartil skúr, eins og
verður eitt nú gjørt við, at skrokkurin fer at hava eitt skap, ið ger, at skipið glíður væl ígjøgnum sjógvin, eins og ein nýggj maskina altíð verður økonomiskari enn ein gomul maskina, sigur stjórin á Havstovuni
rend upp í sjógvin (ovara linjan), nakað sum er rættuliga vanligt hjá merktum fiski. Tá umleið tvær vikur vóru farnar, var hann sum vanligt niðri við botnin, men hevði einstøk rend upp í sjógvin. Um dýbd
ráðstevna. Ráðstevnan í ár hevur sum evni mentan, list og býarmenning við serligum denti á nærleikan til sjógvin. Allir høvuðsstaðirnir eru í tilgongd at broyta havnir og strandaøki til nýggj býarumhvørvi við denti
skúmandi inn eftir fjørðinum. kanska er tað tí, at eg sjálv búgvi mitt inni í landinum og síggja ikki sjógvin, at eg eri so hugtikin av kappróðrinum. Men Vágsfjørður, hann er eisini vakur í sær sjálvum. Hóast
