patriotar. Hóast vit í løtum hava verið í vónleysari støðu, hava vit valt at vera verandi í Vági. Okkara meginrøki er her suðuri. Eru umstøðurnar ikki nóg góðar, ja so broyta vit tær, sigur Lars Larsen

sum føroyskir politikarar einki vistu um (hernaðarmálið); men eisini í innanríkisviðurskiftum kann okkara oyggjaland »brúkast«, tí eitt sum Nyrup ikki hevði brúk fyri tá samráðingarnar byrjaðu var at virka

Justinussen og øllum øðrum føroyingum, nevniliga landskassanum, nakað, fyri at teir sluppu at nýta okkara tilfeingi. Tað sum hendi í 1994 var sostatt, at allir føroyingar góvu nøkrum fáum eina gávu uppá

dagin í dag. Og at vit dagliga liva eftir honum, hóast vit ikki hugsa um tað. Men hetta er tað, øll okkara vesturlendska mentan byggir á. »Hvat størri kann ein ynskja sær at sleppa at framføra?« spyr danski

Ovastevnan, har ungdómar sjálvur skipa fyri kabarett og øðrum. - Tað hevur í hvussu er verið eitt av okkara málum, at tey gerast sjálvstøðug, siga Hilmar og Gunnvør. - Ein er bert ein lítil brikkur og roynir

Norðurlondum, har eg havi sungið, bæði á donskum og føroyskum. Á tann hátt havi eg roynt at sagt grannum okkara frá Føroyum, føroyskari mentan og søgu. Kalla meg bara ein ?professiónellan? føroying, heldur hon

vit ikki eisini at gjørt slíkt felag? Eg meini so við, hvat kann keypmaðurin gera við fiskin uttan okkara hjálp? - Á tig við tær, flennir Birita. -Lat tú menninir um hatta. Men Helena hugsar meira um hetta

avdúkað, hvat tey vitstu og ikki vitstu. Men tað er eisini neyðugt at spyrja, hvørjar møguleikar okkara politikarar og embætisfólk høvdu at seta tað, tey vitstu, í eina heildarmynd og sostatt skilja teir

um tær. Og tað er ein trupulleiki, tí vitan um hvalspýggjur kann hava stóran týdning. Í fleiri av okkara grannalondum verða kanningar av hvalspýggjum brúktar til at meta um veðurlagsbroytingar. - Hvalspýggjur

arbeiða við nú. Men fyrst og fremst snýr hetta seg um, at vit í høvuðsheitum skulu megna at loysa allar okkara uppgávur lokalt. Mótspæl til Hong Kong Sum er, hava tey nóg mikið at gera á teknistovuni í gomlu [...] , tí vanliga eru slíkir salarinspireraðir av ljóðførum og líknandi, men vit hildu fast við, at í okkara eygum skuldi tað heldur vera hesin reyði og heiti liturin, sum líkasum setti trumf á. Har var tað