4. partur 1. Januar 1918 Befandt mig godt hele Dagen, var oppe i godt 3 Timer. Om Eftermiddagen havde jeg besøg af Ingeborg Lützen, Olaf R. Joensen og Søren hjá Julinu. Søren og jeg sad og passiarede
Óli Jacobsen ---- 2. partur Henda ferðin vardi bara fýra dagar, og tað skuldi komast víða. Tí var ikki so nógv tíð til hvørja vitjan. Farið var úr Føroyum mánakvøld. Eftir at hava gist í Edinburgh fyr
Portugalstrolararnir vóru góð skip at vera umborð. Tey vóru jú nýggj, og tá í tíðini var rættiliga farið at hugsað um at gera tað liviligt hjá manningini. Tað hevði eisini týdning, at manningin varð
- Eg veit ikki, júst hvat tað er, sum hugtekur meg við starvinum, men tað er kanska sjálvur lívsstílurin. Tú kemur til nógv støð, arbeiðir saman við ymiskum fólkum, og so er eingin dagur eins. Alt tað
Foreldur míni vóru Zacharias og Andrea Müller. Pápi var skipari. Hann var millum annað við Suðuroyarskipum og við Irex hjá Absalon á Skála. Mamma var úr Sandavági. Vit vóru sjey systkin, men ein beig
Hanus Kamban ---- Gjógvin millum rík og fátæk Vit uppliva í hesi tíð í okkara lítla landi broytingar, í samfelagnum sum heild og millum borgara og borgara, ið sum frá líður kunnu fara at vísa seg at
Frants hevur verið umrøddur í røðini Hendur ið Sleptu. Um hansara lív verður greitt frá í Dimmalætting í 1928: Bagermester Fr. Restorff, en af vore vidtberejste Landsmænd, afrejdste for et par U
Tá tað manglaðu fýra umfør av landskappingini í 2006 skuldi EB/Streymur hava fimm stig fyri at vinna fyrsta FM heitið í søguni. Talan var um tveir útidystir móti B68 og ÍF, meðan heimadystirnir vóru
Hon er kvinnan, sum altíð hevur torað at gingið egnar leiðir, letur seg ikki stýra av, hvat onnur halda, og so hevur hon frá heilt ungum árum av verið púra vís í, at dreymastarvið skuldi blíva til ver
Sum tíðum vitjandi í svimjihøllini í Gundadali, gerst tú oftast partur av onkrum hugfarsligum práti, - undir skúrbaðnum, í baðstovuni ella í grynra endanum av stóra hylinum. Ein dagin fingu vit báðir
