mátti lesast upp fyri honum. Í 1957 kom út bókin “Ferð mín til Jorsala”. Høvundur var Kristian Osvald Viderø. Prestur. Rasmus ynskti, at Oskar las alla bókina upp fyri honum, gamli háskúlamaðurin dámdi hana [...] og sjálvskapta málið hjá skálvíkinginum. Sum so mangur annar føroyskur ungdómur tá í tíðini, varð Viderø kveiktur á Føroya Fólkaháskúla. Tá Oskar var liðugur at lesa bókina upp, segði hin gamla kempan úr [...] og fylgdi væl við, - var kanska í so nógv í øðrum heimi.” Kom at hugsa um Eyðun tá eg las hetta. Viderø var innsnúgvin sum menniskja og kortini útsnúgvin. Heimsfjarur í gerandisdegnum, men produktiónin

mesta skorðan í harðbalna gerandisdegnum. Hendan lýsingin hjá prestinum úr Skálavík, Kristiani Osvald Viderø, sigur so sera væl frá hesum: “Í húsinum hjá Peri varð livað nær náttúruni og eftir henni. Alt var [...] aldri áður høvdu verið hildin jól. – Sterk vóru tey bæði sum jørðin og eins og myndað eftir henni.” Viderø er mangan skemtiligur í mongu verkum sínum, og hann sigur soleiðis frá um Per: “Eitt sinn hann var [...] at ynskja tykkum hjartaliga til lukku við teimum fyrstu 150 árunum, endurgevi eg Kristian Osvald Viderø einaferð enn: ”Rytuvík var allar dagar fyrir gamla Peri páradísið á jørð. Hann var áttati tvey ára

sum nú einaferð eru til taks. Hetta kann eg ætla hevur myndað tey mongu fyrstu árini hjá Hildigarð. Viderø prestur sigur í Saga Stranda, at saga fólksins á Strondum og Skála, á vestaru síðu Skálafjørðsins [...] sum Strendur og niðursetubygdina Rituvík er stór, men kirkjan stendur sum ein kastali í báðum, og Viderø sigur at ”kirkju fingu strandamenn ikki av sær sjálvum, ikki fyrir tað, at nú vóru teir svá fjølmentir

34 røddum. Henda urga var yndisurgan hjá urguleikaranum Viderø, ið var hálvur føroyingur, og urguleikarin í Samuelskirkjuni er næmingur hjá Viderø, sigur Bergur Jacobsen, og leggur afturat, at orsøkin til

Seinasti parturin á Flemish Kap tiltakinum leygardagin, eftir at Helgi Jacobsen og Eyðun Mohr Viderø høvdu havt sínar framløgur, var eitt Flemish Kap talkshow, har útvarpsmaðurin Gunnar Nolsøe tosaði við

móðurmálinum. 12 ár seinni - 27. februar 1961 - kom eisini bíbliutýðingin hjá Jákup Dahl og Osvald Viderø út. 1952 »Songbók Guds Fólks« kemur út. »Nýggja Forlagið« í Fuglafirði gevur hana út. Í sangbókini

triðing av Bíbliuni, hevur Jákup Dahl (1878-1944) umsett, og hinar partarnar hevur Kristian Osvald Viderø (1906-1991) latið úr hondum. Bíbliuútgávur. Fyrst í 1970-unum varð Bíblian í umseting Victors en

sær av málunum. Sólva Joensen og Arnbjørg Danielsen skoraðu tvær ferðir og verjuspælarin Sólgerð Viderø setti punktumið við máli til 5-0. Hini úrsltini lagaðu seg sera væl fyri B36, tí øll hini liðini

telduposti a.gudjonsson@yahoo,co.uk Hósdagin 27. juli kl. 17.00 giftast í Vesturkirkjuni Sólgerð Viderø, Tórshavn og Jørn Ellingsen Reipå, Norra. Veitslan verður í B36-húsinum kl. 19.00. Tey, ið vilja

var um kristindóm. M.a. tók ein føroyskur prestur orðið, og endurgav orðini á gravsteinum hjá K.O. Viderø, nevniliga, at ”Guð er kærleiki”. Eisini var orðadrátturin mikil um, hvat fólkaræði veruliga er.