í, at tað eru teir høgu oljuprísirnir, sum hava fingið fólk at hugsa meiri um kolið. Um summarið plaga vit at høgga niðurfyri til veturin. Tá ið vit góvust á Ólavsøku, høvdu vit 320 sekkir á goymslu og [...] plagar at vara nakað út í oktober. Tað eru 16 tons, men nú er tað so langt síðani uppselt. Annars plaga teir at høgga góð 80 tons av koli um árið í Hvalba. Tað hevur eitt søluvirði uppá 150.000 krónur, [...] at tað eru ikki so heilt fá hús, sum ikki hava miðstøðuhita, men sum framvegis bara hava kol. Tey plaga at keypa einar fimm sekkir ísenn, men onkuntíð eru vit eisini úti fyri, at fólk á útoyggj keypa upp
floksformaður, heldur, at vit skulu vera varin at leggja alt ov stóran týdning í úrslitið. - Vit plaga ikki at fáa nakað serliga gott fólkatingsval, tí nógvir av okkara veljarum fara ikki á fólkatingsval
Íslandi er so talan um stuðul ella ikki ? Ella er orsøkin so einføld, at bara onkur annar, enn teir sum plaga, ger tað - so er talan um stuðul ? Mest sannlíkt er, at vistskipanin er soleiðis samansett, at uppgongd
fyri eini deyðiligari hóttan ímóti jarðarknøttinum, merkir hetta ikki, at vit skula gera sum vit plaga: at annaðhvørt láta sum einki ella halda tey fullkomiliga fyri gjøldur! Tað sum hendi á Bali, til
at teir skulu við toki fyri at sleppa til gate’ina. – Daman koyrdi okkum á ein slíkan bil, sum tey plaga at koyra gomul fólk við. Hon drønaði avstað og floytaði allan vegin til tokið, sum var á veg avstað
heilum gangi á onkrum reyðum teppi, sigur Sakaris Stórá og heldur fram: - So eru tað eisini tey, sum plaga at siga “ná, so tú livir av ALS?”, tá eg svari spurninginum, um hvat eg geri. Faktisk er hatta ein
rúsdrekka ikki nóg mikið og hann fór eisini at taka rúsevni. Men nú hevur hann verið edrúur í 13 ár. - Eg plaga at siga, at hóast føðibrævið sigur, at eg eri 43 ár, er veruleikin tann, at eg havi bara livað í 13
handlinum, og hon hevur eisini gjørt eitt mandluhorn. - Vit samstarvað nógv um at gera nýggjar kakur. Vit plaga at verða kakumessu í Paris, og vit luttaka eisini í kappingum, sigur hon. Fyrr í ár var Olevina við
koma og ii?a og åå?a, tí í útnorði er jú so stórbært, buldraligt og myrkt, at vitjandi antropologar plaga at undrast á seiggið í teim adamsbørnum, sum gjøgnum øldirnar hava alt óvitar sínar upp burturi í
meg heldur ikki her at síggja alt so tvíbýtt. Hví ikki kalla ein spaka fyri ein spaka, sum danir plaga at taka til? Valið snýr seg ikki um loysing ella samband, men um at velja sjálvræði ella ikki, at
