tunglyntur. Sterkur í tí sálarinnar einsemi, sum lagnan hevur kroyst inn á hann, hóast hann er størsti bóndi í bygdini. Móðirin Guðrun, nevnd Sakirskona, er hørð ímóti sær sjálvari og øðrum, og í fyrstani av
Harald um, tá ið pápin mátti fara av garðinum. Umskrivað til gerandis føroyskt ljóðar hetta so: Hanus bóndi vildi treyðugt flyta. Hann elskaði Syðradal eins og hansara forfedrar. Men tá ið Bruun prestur kom [...] Syðradali. Og hvar skuldi hann fara? Børnini vóru ikki øll tilkomin. Hann var kanska ikki so góður bóndi sum pápi hansara, sum eitt ár skar so mikið, at prestur fekk 193 seyðir, og hann hevði sjálvur triðingin [...] at vit vóru noydd at flyta torgaði hann ikki prestar. Men hann tilbað Jóannes bónda. Óli Reinert bóndi í Norðradali segði seg ikki kunna skilja, at Hanus varð rikin av garðinum. Hann ið kom aftaná fekk
útgerðini hjá okkum í Sandvíkum verður víst til loyvir frá Tórshavnar Kommunu. Hanus Vang er ikki bóndi longur, og ein spyr seg sjálvan, hvønn áhuga hann so man hava í at arbeiða so hart uppá at friða Sandvíkir
22. juli 2006 fyllir Hans Petur Brekkstein, fyrverandi bóndi á Velbastað 80 ár. Hans Petur er sonur Jóhan og Ebbu Brekkstein. Jóhan og Ebba áttu fýra børn Hans Petur, Sunneva, Begga og Lena, tey mistu
eftir norska búnaðar- og búskaparfrøðinginum, Ole Christen Hallesby, ið hevur tosað um tað at vera bóndi. Tað sær eitt sindur rokut út uttan fyri hjá Eyðansstovubóndanum. Klædningurin er tikin av endanum [...] bóndin ikki. »Tú skalt trúgva upp á tað og so bara fara til verka«, sigur Jákup Pauli í Eyðansstovu, bóndi í Sandavági.
1350, men sum væl kann vera eldri. Í Lamba búgva í dag 145 fólk. Her býr nógv gott fólk ? prestur, bóndi, stjórar og onnur vanlig fólk. Men her eru eisini ein hópur av børnum. Vit koma fram á ein teirra
tað meiri um at flyta fokus heldur enn at finna hóskiligar og praktiskar loysnir, men sum Jóannes bóndi tekur til í einum sangi, so fer innispunnið tógv at koma út, um fugladúrur er monnum nóg nógv – tá
øskan frá Eyjafjallajøkuli er høvuðsatvoldin til hesa jaligu gongdina. Sigurjón Eyjólfsson, sum er bóndi í Eystri-Pétursey heldur, at dimmi liturin á øskuni elvir til eitt væl heitari lendi, sum so aftur
ungu árum høvdu so stórar vónir um. Illa sperdur veit hann sær bara eini ráð. Framtíðarvón Haraldur bóndi og konan umboða tað gamla samfelagið og tað so dyggiliga, at tey hvørki megna ella vilja laga seg
kjøtvørum og matvørum annars. Sonevnd durasøla av kjøti er kortini ikki ólóglig, og tað merkir, at ein bóndi, sum hevur seyð ella neyt, kann selja beinleiðis til síni privatu viðskiftafólk. Soleiðis hevur tað
