í Havn, Janus og Hans Andrias. Eitt minni kent skald úr ættini er Jóhan Dam (1863-1925), ið var bóndi við Sjógv. Í Úrvali 1967 er prentaður áhugaverdur fyrilestur, ið táverandi løgmaður P.M. Dam helt
búgva øll á Akureyri. Ein sonur bygdi typuhúsini, sum standa undir liðini á hesum húsunum. Hann var bóndi, men so fluttu konan og børnini til Akureyrar. So fór sonurin aftaná. Hann arbeiðir har norðuri, og [...] hús aftur. Tá varð avgjørt, at eg ikki skuldi verða íslendingur, plagdi pápi at skemta. Fríðrikur bóndi á Felli var blaðungur tá, og hann átti fleiri døtrar! Síðstu árini hann livdi, helt pápi fleiri ferðir
fórst við Immanuel í 1932. Constance lærdi síðani til ljósmóður. Hon giftist Óla Joensen, sum var bóndi á Dunganum á Syðradali. Í seinni giftuni var einki barn. Óli datt oman á fjalli í Húsalíð í 1947.
og Hans Joensen í Fuglafirði. Olga var ættað frá Gjógv, dóttir Apoloniu og Fríðrik Klein, og Hans bóndi var ættaður úr Fuglafirði sonur Hans Cederius og Hansinu Joensen. Fritleiv er fróðarmaður og dugir
einki er at taka seg aftur í, at Fritleiv hevur verið ein hegnigur, dugnaligur og raskur sjómaður og bóndi, sum hevur dugað at brotið upp úr nýggjum og tikið við avbjóðingum. Hann hevur verið við til at víst
bert tey fáu kunnu njóta? Eisini eg havi notið góð ár í Danmark. Og a propos, var tað ikki Jóannes bóndi, sum yrkti tann vakra sangin um Danmark: "Eg veit eitt land"?
av Biskupsstøð í Klaksvík. Her hevði Nólsoyar Páll sína gongd, tá ið hann var í vælmaktini og var bóndi í Mykjanoyri. Við støðna, sum helst er løgd út í sjógvin fyri hansara tíð, bygdi hann neyst, úthús
fødd 26. februar í 1930, og hon er ættað úr Svínoy. Foreldrini vóru Anna og Jóannes Joensen, sum var bóndi í Heimistovu. Tey áttu sjey børn: Jógvan, Hans Jacob, Ragnhild, Símun, Valborg, Ingibjørg og Fríðgerð
legði eftir Útsynningsbrokkinum undir takskegginum.Tað hevði ikki verið niðuraftur lagt. Tormóður bóndi kundi ikki bara sær og flenti hjartaliga, men mátti ansa sær, so brokurin ikki fór í hesum skriðulopi [...] samanstúvaður. Høvur, hálsur og herðar runnu saman í eitt, og kundi maðurin eins væl verið bæði bóndi og rokskipari. Hann var skemtingarsamur. Meðan hann fletti nalvabrokkin, flenti hann, tosaði, gapaði [...] reiðar. Teir høvdu eina telefonketu, og hon fór í gongd beinanvegin, tá ið tað frættist, at Tormóður bóndi kom heimaftur. At bóndin kom aftur sama dag, hevði eingin droymt um. Tríggjar dagar, tað vildi onkur
100 árum síðani. Tað vóru Jógvan Poulsen, lærari, Jakob Jakobsen, máfrøðingur og Jóannes Patursson, bóndi, sum skrivaðu. Povl Skårup skrivar um Thomas Jacobsen (Tarnovius). Ein stuttsøga er eftir Prosper
