verður drigið við drúgvari listarligari menning. Okkum nýtist bert at hugsa um listarfólk sum William Heinesen, Ingálvur av Reyni og onnur. Er dygdin góð nokk, skal heimurin uttan iva fáa eygað á listarligu
funnið sítt evni! Tá er mangan meiri torført hjá føroyskum høvundum at sleppa at skriva í frið, bæði William og Heðin Brú hildu lítið um, hvussu føroyingar feillósu skaldsøgur, sum um allir persónarnir vóru [...] poetiska realismu. Undantøk eru so sum Hanus Kamban, Jóanes Nielsen, Gunnar Hoydal og Jens Pauli Heinesen, men hesir eru ikki heilt ungir longur. Tónleikalívið blómar, men vit fáa ikki so frægt sum eina
vóru tað onglendingar, sviar og serliga danir, sum "settu maskinuna í gongd í Havnini", sum William Heinesen tekur til í einum av sínum ritroyndum. Maskinan er steðgað upp fleiri ferðir, vita vit, men
vóru tað onglendingar, sviar og serliga danir, sum ?settu maskinuna í gongd í Havnini?, sum William Heinesen tekur til í einum av sínum ritroyndum. Maskinan er steðgað upp fleiri ferðir, vita vit, men
Grundtvig. Og legði so at knýta saman millum hesa føroysku miðøld og William Heinesen og tvørleikarnar hjá hesum at skriva á donskum. Um hví William ikki vildi innstillast til Nobel. Og tá hann fekk Norðurland [...] Tað er ein dupultur tráður av hugflogi, saga og modernaðum heimstaðarforteljara, í stíl við William Heinesen, ið vit møta í vøkru bókunum hjá hesum óvanligani gávaða høvundinum. Mest av øllum eru bøkur [...] Isaksen tosaði um føroyskar bókmentir sæddar við postkolonialistiskum brillum, her serligani um William Heinesen og Jørgen-Frantz Jacobsen. Postkolonialisma er eitt hitt nýggjasta ástøði innan bókmenta og
aftur til Føroya í 1953, keypti fyritøkan klædnahandilin hjá Zacharias Heinesen í Vágsbotni, Zacharias var pápi William Heinesen, listamann og skald. 1. desember 1953 læt Valdemar upp ein isenkramhandil
menning, framburð og realismu. Vesturheimurin var eyðkendur av einum spenglerskum álvara, ið William Heinesen mangan eisini bar fram Tað ikki-figurativa, ella abstrakt list vann fram, Ingálvur á Reyni var
Zachariassen og Marita Dalsgaard boðið sær til at framføra ein leik, sum er úr stuttsøgu hjá William Heinesen. Tær nevna leikin: Syndefaldet ? En historie om et virkelig godt menneske. Hetta er ein intimur
heimurin er allur ein sál, náttúran ein stór livandi vera, eitt alkosmos. Tað er ikki sørt, at William Heinesen av og á leggur á henda bógvin í sínum kosmiska ritverki. Romantikkurin er ein tilverutulking
ljómskald í orðum og tónum, eitt livandi ljóðføri sjálvur. Abba hansara, bakar Hansen, segði William Heinesen vera so musikalskan, at hann dugdi at spæla øll ljóðføri, sum til vóru, umframt heilt nógv av
