lyndi og positiva lívsáskoðan. Har er tað trúgvin á gud, sum eg havi fingið í gávu frá tí eg var barn, ið ger, at eg eri glaður hóast mítt handikapp. Gud er allastaðni í náttúruni, og hann er størri enn alt [...] at umvenda fólk, tí hevði eg roynt tað, so hevði eg samstundis avmarkað gud, tí hann er jú nógv størri enn eg. Eg hevði avmarkað gud, tí eg fortelji tá um mínar upplivingar og sannføringar, men hann er so [...] ómetaliga stóran týdning fyri Tom Sonntag og tónleik hansara. Tað er í náttúruni, at eg síggi, at gud ikki er avmarkaður til at vera í eini kirkju. Niðri við sjóvarmálan eri eg at kalla hvønn dag. Har

Í Dávids sálmi 36,10 lesa vit »Í ljósi tínum síggja vit ljós.« Guds ljós kann koma til okkara ígjøgnum menniskju sum veruliga kenna Gud, og hetta kann gera, at vit kunnu koma at síggja eitthvørt, ið vit [...] hann og síggja hann, kundi tú merkja nærveru Guds, tí hann livdi fyri Gudi eina, í øllum, sum hann segði og gjørdi. Eitt slíkt menniskja er sveipað í Guds ljósi, sum lýsur upp fyri onnur. Einaferð, ið

alt síðani roynt at fáa teir burtur aftur haðani, men tað fer ikki at eydnast. Vit hava jú sæð, at Gud hevur ásett dag til dóm yvir henda heim, men hevur lovað Ísrael signing og frelsu í allar ævir. Har [...] kapitul talar um signingar Ísraels í komandi døgum, sum eisini skal gera , at heidningatjóðirnar søkja Gud. Nýggjundi kapitul talar um dóm yvir nøkur fólkasløg og um signingar á døgum Messiasar. Tíggjundi kap [...] tit skulu flýggja, sum tit flýddu undan jarðskjálvtanum á døgum Uzziasar judakongs. Tá skal HARRIN Gud mín koma - og øll hini heiløgu við tær. Zacharias endar við einum øðiligum dómi yvir heidningatjóðirnar

dag, ja hvørja stund. Á tann Gud sum øllum valdar, javnt tú leitar á hans fund. Tú til hann oss lærdi venda hug og sál í bøn til hann. So vit øll í himli lenda, móðirbøn Gud hoyra man. Nú í dag tú níti [...] tá. Her tú møtti sveini unga, knýttu tit her ástarbond. Festu seinni búgv á Dunga ríkt vælsignað av Guds hond. Børnini – fjølment í tali spreiddu gleði, lív um seg. Knoss tað var tey at uppala, ongantíð [...] kundu leggja byrði vára – tínar herðar á. Vit nú kvøðu okkar´ enda, ynskir hvør av hjarta blítt. So Gud framvegis má senda signing yvir lívskvøld títt. ynskja børnini

og hevur nógva at takka honum fyri. Hon sigur annars, at tað er eitt Guds undur, at gentan ikki doyði undir kavanum. - Har hevur Gud verið góður við okkum. Tí her kundi verið endað heilt galið. [...] skilja, hvussu hon hevur fingið andað - og at hon ikki var deyð, tá vit fingu grivið hana leysa. Har má Gud hava verið uppií og hjálpt okkum. Hanna sigur, at tá 13 ára gamla dótturin kom undan kavanum aftur [...] stóra skalvalopið kom. - Hetta kundi verið endað í einum sorgarleiki, og tað er einki minni enn eitt Guds undur, at øll eru á lívi í dag sigur Hanna Joensen. 000 riggar ikki Hon dylur ikki yvir, at hon er

havi ásannað, at bíblian er ikki orð Guds, so er tað milt sagt stórliga miskilt. Eg fari ongantíð, sosatt Gud hjálpir mær, at trúgva annað, enn at hon er orð Guds. Var bíblian mannaorð, var hon ikki verd [...] fast í Himli, Sálmur 119,89. Skriftirnar eru álítandi. Jesus Kristus, sum er prógvaður at vera sonur Guds við uppreisn frá deyðum, trúði skriftunum. Hann hevur sagt: “Skriftin vikast ikki.” Jóh.10,35. Hann

byrjan má til, og vit trúgvandi varin mugu vera, ikki at treingja tykkum alt ov nær at brennandi ásjón Guds.                     

kirkjurnar, stuðulin frá vinnulívinum og lyklapersónum, saman við tí veruleika at so mong komu saman um Guds kærleika, er ein stór heiðurskvøða til henda býin, segði Palau.

hvørja grund vit standa á, nevniliga at Bíblian er Guds orð, givið við profetum og ápostlum og at øll hava tørv á at hoyra hetta orðið fyri at kenna Gud, sigur Jákup E. Petersen. – Eg havi alt tað eg minnist [...] vónríkan boðskap um, at Gud ein dag vil stovna sítt æviga ríki, har eingin líðing er, sigur Jákup E. Petersen. Mugu standa á lærugrundarlagi – Mín gudfrøðisliga sannføring er, at Gud hevur valt at opinbera [...] opinbera seg gjøgnum profetar og ápostlar. Gud ynskir at upplæra meg í skriftini, gjøgnum tað, hann hevur fortalt mær. Tí má eg altíð standa yvir fyri tekstinum og lata Gud mynda mínar sannføringar gjøgnum tann

eru her. Tann fyrsta samkoman er einki undantak, eisini tey vóru vanlig menniskju, og hóast at orð Guds virkaði so kraftiga ímillum teirra, sum vit hava sæð, so gjørdu tey feilir. Vit síggja hetta allastaðni [...] og so vera førir fyri at læra onnur. Ápostlarnir eru ikki her hjá okkum longur, tí tørvar samkomu Guds slíkar menn. Tað er hetta, Paulus skrivar til Timoteus um í seinna brævi sínum 2,2: Tað, sum tú hevur [...] gjørt hetta, og ikki lati seg lokkað til alt møguligt annað, sum so fer við allari tíðini. Samkomu Guds tørvar slíkar menn. Ein av monnunum sum vóru valdir til at standa fyri tí dagligu útbýtingini, var