ið eg hyggi yvir mannfjøldina her, so má eg siga við Ingemann: "Slægten er ej mer den samme, dog det er det samme folk". Tað er so mangan tikið til, at Norðurlondini øll hava valt sær krossin til tjóðarmerki
“intergrasjón.” Hugtakið intergrasjón fevnir um at savna fleiri partar í eina eind. Intergrasjón í samfelagsligum samanhangi er ein tilgongd, sum skapar felags grundarlag hjá bólkum ella fylkingum at liva
loysnin tøkniliga/fíggjarliga er frægasta loysnin separat fyri sjálvan tunnilin, men tað eru onnur samfelagsatlit sum skulu takast í hesum førinum. Tað er allur samanhangurin, sum má vera grundarlagið
Tórshavnar líkningarnevnd 1925-32, semingsmaður 1928-1931, formaður í umboðsmevndini í Tryggingarsambandi Føroya 1940-1964. Eitt skifti var hann formaður í Havnar Sangfelag og spældi eina tíð av og á
bert havt eina visjón, og hevur tað ikki eingong verði nøkur serlig visjón: At halda samgonguna saman í mininum 4 ár. Vit hava ikki fingið nakað hugskot um nýggja skattaskipan, nýggja heilsuskipan,
Hon sendi henni gávur, ringdi og tosaði altíð um hana. Tey seinastu mongu árini hevur Guðrun búð saman við beiggja sínum Ditlevi, sum bleiv hennara haldipunkt í lívinum. Hann hevur fyrimyndarliga duga
Tess fyrr, vit koma til ta sannkenning, tess betri menna vit landið og fólkaræðið – og eisini okkara samstarv við Danmark og umheimin. 10 veruleikar um silda- og makrelmálið Lat okkum hyggja at veruleikanum
(1877-1958) í Havn. Hann var eitt slag av vatnmeistara í Havn í sínum arbeiði fyri Nyholm Debes. Í hesum sambandi hevði hann smiðju í Tinganesi. Tey bæði fingu 10 børn. Tað fimta í røðini var Bjørghild f.
(1877-1958) í Havn. Hann var eitt slag av vatnmeistara í Havn í sínum arbeiði fyri Nyholm Debes. Í hesum sambandi hevði hann smiðju í Tinganesi. Tey bæði fingu 10 børn. Tað fimta í røðini var Bjørghild f.
hátt vísa mær samkenslu. Tað var hugaligt at uppliva slíkar hendingar.” Hesin eginleiki hjá Hans samsvarar væl við tað, sum Dimmalætting skrivar um hann: “Hann hevði av síni háskúlavitjan í Askov fingið
