eins bláoygdur, sum fiskimálaráðharrin, at hann heldur, at umheimurin ikki fer at finnast at okkum, tá vit – sum um einki var hent, fara til Russland at taka lógvatøk saman blóðdálkaðu h
ávøksturin sæst aftur við brotnum hjúnaløgum, lógloysi og frekleika, sum ongastaðni hoyra heima. Okkara egna sjónvarp er ikki undantikið. (Lesarabrævið er skrivað 6. oktober 2006, men av misgávum bleiv
Fútastovu í Gongini, har íslendska aðalkonsuláti hevur til húsa. Innbodnu gestirnir fingu okkurt gott undir tonna aftur við íslenskum tónleiki. Síðani beyð Valgerður Sverrisdóttir, utt
keypir fiskin yvir uppboðssølu. Árni Joensen lýsti hetta við orðunum: "Vit kappast hvønn dag ímóti okk-ara egnu skattakrónum". Lívligt orðaskifti Fundarfólkið fekk eisini høvið at gera viðmerkingar og at
sinum fyrr sama ár, nevndi eg eisini ónøgdina millum javnaðarfólk, at vit einki høvdu at spegla okkum í meira. Og tann spegilsmyndin er als ikki blivin betur síðan tá, men bara versnað. Eg umhugsaði
júst tað, at teir seks fram-sýnararnir eru so ymskir, ger básin áhugaverdan. - Tað er styrkin hjá okk-um, at vit hava seks fjølbroytt feløg í sama øki saman á básinum. Klaksvík er jú ein livandi býur við
viðmerking niðanfyri.) Viðmerking: Við altjóða samhandli og samstarvi í huga økja vit munandi um okkara egnu møguleikar, um eitt fremmandamál við týskum sum upptøkutreyt gjørdist ein valmøguleiki [...] er Týskland tað landið, sum saman við Danmark (og Norðurlondum) grundleggjandi hava myndað okkara mentanararv uttanífrá. Í Fólkaskúlaálitinum stendur, at næmingar í verandi skipan noyðast [...] føroyskum. Føroyskt og týskt hava t.d. bæði kyn og føll og líkjast tískil bygnaðarliga. Vit læra jú okkara egna mál ígjøgnum onnur mál eisini og ikki bert ígjøgnum enn fleiri undirvísingartímar
álvarsliga støðu við handilstongsli er avgreidd. Pínligt er tað. Og oyðileggjandi fyri, at vit reisa okkum sum tjóð og taka ábyrgd av okkara egna landi, okkara menning og framtíð. Umframt “samráð í Fø [...] sjálv hava tikið ábyrgd, hava vit ment okkum. Og undirbrotligheitin og sjónleikurin hava kostað okkum so øgiliga nógv – í pengum og búskaparligari menning, burturspiltari orku, vantandi fólkaræði
sendur í býin fyri at blackmaila Runavíkar kommunu. Okkurt er, ið drívur hann. Veruleikin er kortini, at støðan er góð viðvíkjandi vatni um okkara leiðir, stóru virkini, sum sjálvsagt eru sannir
kundi viðhvørt okkurt orðaskiftið, um seyð, haga, ella um hvat skuldi sleppast upp og ikki, stinga seg upp millum menn á rættini, orðaskiftið helt á, til Finnur til seinast segði okkurt stuttligt, so
