Hoydalar, har tú í friði og náðum kann ganga í egnum tonkum fyri ikki at tosa um Rossagøtuna uppi við Hotel Føroyar. Har ber til at ganga sær einar 5 kilometrar á eini góðar, næstan slættari gøtu í haganum

, at Laura megnar at fara ígjøgnum heilt fyri tey. Hotellið í Keypmannahavn Síðsta summar flutti Hotel Tórshavn, sjúklingahotellið í Keypmannahavn, í nýggj høli í Venøgade á Eysturbrúgv. Játtanin var so

hesar marknaðir. Sostatt verður størri nøgd av laksi nú seld til matvøruhandlar og minni nøgd til hotell- og matstovuvinnuna, enn vanligt hevur verið hjá Bakkafrost. Óvist er, hvussu býtið fer at verða

fjórða ársfjórðingi og Corona-farsóttin gjørdi tað truplari hjá kundum okkara, serliga teimum ið eru í hotel- og matstovuvinnuni. Eisini er flutningurin av laksinum vorðin truplari og meira kostnaðarmikil. Tíbetur

og fingu døgverða og so aftur í tok til London. Teir komu til London kl. 10.00 og fóru inn á eitt hotel. Tann 4. oktober fóru teir frá London við toki til Harwich. Har fóru teir við fergu til Hook van Holland

rúkandi ferð. Hann situr við ídni og prátar um sítt lív og sína lívsfilosofi á tómu matstovuni á Hotel Føroyum. Frammanfyri honum liggur ein hálvkaldur búffur, sum ikki fær nógv uppmerksemi frá eigaranum

týdning tá í tíðini. Men tíðir broyt­­ast. Fyri nøkrum árum síðani gjørdist sjómansheimið eitt vanligt hotell. Aftaná at eg var farin av Sjó­mansheiminum, fór er at arbeiða í húsunum hjá Wensil Petersen, har

havnede de først i et fængsel, men da denne fejltagelse var opklaret, blev de indlogeret på et fornemt hotel. De kom til en persisk havn og derfra videre til Teheran, hvor de var den 22. januar 1943. Engelske

»frøknunum« Petersen. Tær høvdu mótahandil og vóru vin­konur við konu mammubeiggja mín Lars. Eg át so á Hotel Tvøroyri. Eg royndi at tingast við ymisk fólk um at keypa eitt grundstykki, so eg kundi byggja mær

mátti so vera sverari enn tað, sum er her á verkstaðnum.« »Jú, eg skal siga tær, at har vóru bæði hotell og matstovur í rigninginum, so tað var als ikki neyðugt at eta av tógverkinum.« Tað var eisini ein