Hjá føroyingum kann tað annars hava áhuga, at tann fremsti slóðarin fyri einum tí fyrsta altjóða mannarættindafelagsskapin í heiminum var ein havnarmaður, sum enntá er uppvaksin í grannalagnum hjá føroysku
vóru nakrir dreingir útvaldir til at vera hvalir. Teir høvdu fastar reglur at ganga eftir, hvussu mannagongdin skuldi vera, tá teir vóru riknir, særdir av skutli ella hvalváknum og sjálvandi, tá teir
var 14 ár. Jacob Martin hevði verið til sjós í mong ár. Sum eitt dømi um ta álit, hann hevði millum manna, kann nevnast, at hann hevði verið formaður í kommunustýrinum. Kona Jacob Martin æt Anna Maria og
at pápin ikki kom aftur, fór mamman at kalla hann Andrass. Hetta kom hann eisini at kallast millum manna. Aftur vanlukka: “Nólsoy” og “Neptun” Í 1934 hendi aftur ein stór vanlukku, tá ið “Nólsoyggin” og
og fimm ómyndug børn. Misti abban á útróðri Abbi mín, Hanus Olsen, pápi mammu, gekk burtur við 8-mannafari á Norðhavinum 21. mars 1905. Hann var tá 50 ára gamal. Umframt abba doyðu hesir menn: Jóan Pauli
hansara vóru Elsa og Edmund Klein. Pápin var ein vælkendur skipari, sum frá 1923 til 1935 førdi vestmannasluppina Milly VN 215, sum hann keypti í Íslandi í 1923. Tá ið hann kom til Føroyar við henni gjørdist
hvar tú hugdi. Føroyingar og íslendingar róðu hvør um annan í góðum vinalagi. Ein bátur var úr Vestmannaoyggjum, sum kallaðist fyri Sigurð Jón. Hann var vanur at vera bestur av bátunum á Skála. Fiskaríið
sýslumanninum. Hon var ein tann fyrsti kvinnuligu reiðari í landinum. Hon kom úr Vágum til Vestmanna at reka reiðarí. Meðan teir á sumri 1920 lógu avhálaðir á Langanesgrunninum sóu teir langt burturi
Wolles: »Fyrsti túrurin hjá pápa var við Húsaskonnartini, sum skipið »Marianna« varð kallað millum manna. Hann vildi til skips, men hann hevði ikki fingið prestsins hond á høvdið. Hetta forðaði honum eitt
fóru straks til reiðaran Gudmund Mortensen um at taka flaggið niður. Gudmund sendi boð oman á »Vestmanna« til Niels, men hann helt, at tá hann ikki kom sjálvur, so mundi hann ikki meina so nógv við tað.
