uppskotið til fíggjarlóg komandi ár eitt fitt hall. Og landsstýrið hevur harafturat lovað skattalætta. Men Sam-haldsfasti fer avstað við skattalættanum. So har er eingin skattalætti hjá borgarunum. Í botn og grund [...] husholdningers og virksomheders økonomi, er der ikke tegn på, at afmatningen udvikler sig til en krise af samme omfang som i begyndelsen af 1990?erne. Sagt verður at kreppan ikki hevur somu tyngd sum fyrra kreppan

skip og var síð­ani skipari alt sítt lív, eis­ini undir krígnum, har hann sigldi øll krígsárini m.a. sam­an við bróðuri sínum, Es­bern, sum eisini gjørdist skip­ari. Marna, mamma okkara, vaks upp vesturi [...] Tað ber illa til at nevna mammu uttan at nevna pabba og øvugt, tí tey hava snøkt sagt bæði verið sam­an um alt. Lærara­yrkið gjørd­ist teirra lív og hevur skúli og skúla­skapur verið snúnings­ásin í teirra

og so leggur hon aftrat: “Hun arbejder i sort, måske en anelse i grå. Hun dekonstruerer og sætter sammen på nye måder, hun laver lag på lag på lag og hun dyrker en æstetik, der er dyster, kønsløs og skævt

har fundet sin afgørelse, med hensyn til denne påny fremsætter de underkendte beskyldninger mod den samme person så hyppigt, at deres fremsættelse udarter til forfølgelse, straffes, når oplysningerne er egnet

der er unikt. I modsætning til andre har vi et rige, hvor de tre lande frivilligt vælger at stå sammen. Et rige, der strækker sig fra grænsen til Tyskland i syd - og helt op til verdens top - op til Nordpolen

Trúfesti og áræði vóru eginleikar, ið myndaðu lív og virki hjá mammu. Trúfesti vísti hon í ríkiligt mát sam­an við familju, vinum og starvs­feløgum. Var ein møgu­leiki at vera saman við sín­um nærmastu ella

ikke anbefale dette høje ting at stemme for forslaget. God flagdag Må jeg i øvrigt ønske jer alle sammen en god færøsk flagdag med at citere et par linjer fra flagsangen “Sjá tú blánar”, som nationalskjalden

ríkar upplivingar at takka teimum trimum fyri. Men eisni tey trý kenna seg heppin at vera partur av sam­pælinum við føroyskar áskoðarar, sum tey halda vera av einum heilt serligum slag, sum tú ikki rættiliga

kum fótbólti, so sást eingin munur á hesa løtuna. Roynt var heilhjartað eftir útjavnandi málinum, sam­stundis sum samanspælið í løtum var heilt gott – og onkuntíð við nógv­um sendingum, uttan at nakar

allar tær góðu løturnar vit fingu saman, kann eg minnast aftur á og gleðast um, um vit bara tosaðu sam­an, ella vit loystu krossorð í felag, vóru á Bingo, ella koyrdu runt í handlarnar í Runavík og keyptu