politisku sannføring. - Míni ynski og politisku mál eru, at vit øll skulu kunna liva eitt virðiligt lív í Føroyum, samstundis sum vinnan fær teir bestu karmarnar at virka innanfyri. - Hetta, og støðan hjá
Tað var stuttligt at arbeiða her, tá ið tað vóru fleiri mans, og tú vart ungur og raskur. Tað var lív í, og vit høvdu tað gott saman. Hesi seinnu árini havi eg tó trivist væl við at verið einsamallur her
14 ára gomul, flutti Lizzie úr Føroyum, og síðani hevur hon búð í Danmark. - Tað hevur broytt mítt lív, at eg flutti til Danmarkar. Hevði eg ikki verið komin niður, so hevði tað ongantíð havt gingið mær
Um ung fáa hjálp í rættari tíð, kann tað geva teimum betri fortreytir fyri at liva eitt málrættað lív, har tey kunnu blóma og gagnnýta síni evnir til fulnar.
sær hann fyri sær, at tað skal verða okkurt slag av útvendum virksemi í tí, sum kann draga fólk og lív oman í býin. Sjálvur droymir hann um, at ein deild av Apotekinum og ein deild av Posthúsinum kunnu
at eitt vald sterkari enn hann sjálvur, loysti hann úr haft-inum og at hann við at geva vilja og lív sítt í hendurnar á hesum valdi, misti tostan og fekk styrki at halda seg edrúan. Hetta merkir á før-oyskum
at eini 100.000 fólk koma úr øðrum londum um árið bara at síggja Hørpuna. Í gjárkvøldið var nógv lív í Hørpuni, og her vóru stór konserttiltøk. Í stóra salinum var operakonsert fyri umleið 1500 fólkum
at spyrja okkum sjálvi: ?Hvat skal eg nýta hesa gávuna til?? Hvat ynski eg veruliga at brúka mítt lív til? Gakk tú tryggur fram við góðum treysti, allir ljósir einglar fylgja tær. Harrin, Hann er vinur
kommuna, sum hevur latið Røddini nýggja lestrarhølið í vónini um, at hetta kann verða við til at kveikja lív í miðbýin. Nú lestrarhølið letur upp, skipar Røddin fyri móttøku í dag klokkan 16. - Vit ætla, at her
skulu gera sum vøksturin: vit skulu søkja ljósið, tí í ljósinum er lív og gróður. Megi og magn. Í fluttari merking er ljósið eisini mynd um lív, vón og ikki minst vit og skil. Orðingar sum “at vera upplýst” [...] vunnið á myrkrinum, og sólin, ófatiliga orkukelda okkara, hevur maktað alsamt meira og loyst ymiskt lív í náttúruni, sum bara hevur bíðað eftir røttu umstøðunum – vætu, lýkku og ikki minst tíð og friði at [...] opnum sinni. Vit kunnu hava orðini hjá Effersøe í somu yrking í huga og sanna, at “hvat er væl eitt lív við ongum stríði? Sum ein máni fyri uttan ljós!” Vit kunnu gera av at lata ljósið vinna og altíð lata