fundinum í bretskum øki, eru at finna aftur í føroysku útbjóðingini. Somu feløg søktu nevniliga um økið okkara megin markið og fingu loyvið her. Uppá fyrispurning hvussu tað ber til, at felagið hevur søkt einsamalt
lands gjøgnum árið. Hann heldur, at ein neyv kanning av svartkjaftafiskiskapinum eisini hevði styrkt okkara støðu mótvegis øðrum tjóðum, sum fiska svartkjaft undir Føroyum. - Okkum nýtist prógvini, áðrenn
merkt av stórum virkjum og fyritøkum. Tað man vera heppin gongd, at teldurnar hava aftur givið mongum okkara høvi og møguleikar til at útinna arbeiði heimanífrá. Men í Jórunar og Pálls føri var mest talan um
starvsfólk á Landssjúkrahúsinum kunnu koma til sentrið fyri neyðtøkuoffur á Ríkissjúkahúsinum at læra av okkara royndum. So at tey kundu fingið eitt líknandi tilboð í Føroyum, sigur Karin Helweg-Larsen, ið er
stuttari viðmerking. Ole Wich vísti á, at einasta orsøk til, at kristindómurin hevur yvirlivað í okkara modernaða samfelag er, at tað er farið eitt samskifti fram millum kristnu samkomurnar og restina
húsið. Rokan í fjøruni - eingin ivi um tað, men kortini hevur lívsglaða Jenny tíð til øll. Eisini okkara. Og hon smæðist so avgjørt ikki burtur. - Eg klári at gera alt, eg vil. Einasti munurin er, at eg
hvussu nógv tey hava keypt virksemið hjá Beta fyri. -Tað hava vit avtalað við keyparanum um at halda okkara millum, sigur hann. Frá keldum í vinnulívinum hevur Sosialinum fingið at vita, at keypsprísurin var
lærari og ein av teimum føroyingum, sum hevur fylgt gondini úti í heimi í mong ár og tískil ein av okkara bestu eygleiðarum og viðmerkjarum er ikki í iva um, hvat skal gerast fyri at steðga ólukkuligu støðuni
legði Janus Petersen dent á: - Her er talan um eina íløgu, sum er neyðug fyri at kunna fremja ætlan okkara um enn størri vøkstur og fyri at menna samskiftið við kundarnar. Úrslit hjá Føroya Banka í 2006 Avlop
dag kunnu illneistast inn á málsliga reglur, er, at tað einaferð vóru nøkur, ið royndu at bjarga okkara máli. Høvdu vit havt sama hugburð fyri 100 árum síðani, at øll málreinsan var av tí ónda, høvdu vit