hevur verið ein stór persónligheit, sigur Dinna Joensen. -Vit eru tvær systrar, Malla og eg. Foreldur okkara doyðu, tá vit vóru heilt ungar og ti hava vit búð hjá abba og ommu ella í barndómsheiminum hjá Gretu

stóð á borðinum. Eg kann ikki minnast at húsfólkini vórðu avvísandi, tvitin ella bóðu okkum fara okkara veg aftur. Tú skalt sera langt út á landið í Danmark fyri at uppliva nakað nær námind. Í Føroyum

útvísing. Meðan eg so sat á beinkinum, fór ein hending fram úti á vøllinum, sum fekk eina aðra á okkara liðið at senda eina viðmerkingar eftir dómarunum. Úrslitið av hesum var, at eg varð revsað fyri hetta

steðgin, svaraði Anna Kristina, at tær stutt og greitt tóku seg saman. - Vit vórðu samdar um, at spæl okkara í fyrra hálvleiki so langt ífrá var nóg gott, og at vit hvør sum ein skuldu taka okkum saman, tá

koyra minibussar, sum beinleiðis reka hýruvognskoyring. Og teir koyra ólógliga, vísir hann á. Kelda okkara sigur frá bilførara, sum sigur seg sjálvan koyra ferðafólk uttan at vera so mikið sum mvg skrásettur

tó ikki sami humor, hóast báðir smíltust speiskliga. Hóskandi hevði verið at enda sendingina við okkara vælkenda tjóðsangi: ?Danmark er et deeejligt land.?

langa tíð, fara at fáa góðan prís. Tittakið, sum Tavan nú er farin undir, er púra nýtt og ókent á okkara leiðum. So nýtt, at nógvir útróðramenn als ikki vita av, at tað ber til at fáa pengar fyri silini

tolsemi, ein miðdepil fyri forbøn og ákallan á Guð um linna og grøðing. Ólasa stutta lív hevur sett okkara lív í »relief« og vit hava hvør og ein fingið nakað at grunda á fyri Gudi. Hóast brekaður í eygum

eru bíligari. Olaf Olsen sigur, at teir hava kannað, hvussu príslegan fyri skipabygging er her um okkara leiðir. Og úrslitið er, at skal byggjast, verður tað helst í Spania, tí har er nógv bíligast at fáa

sigur, at hann heldur, at myndugleikarnir eiga at seta útlendingum avmarkingar í brúksrættinum til okkara tilfeingi. Har hongur heldur ikki saman. Tað stendur í lógini um vinnuliga fiskiskap, at tilfeingið