ligt at læna hølir og út?gerð og samstundis verða í einum granskingarumhvørvi, uttan at skula gera íløgur í granskingarútgerð. Hetta ein loysn sum fyri føroyska samfelagið sær skilagóð út. Úrslit av miðvísum
Tað vildi tó verið bæði skeivt og óskiljandi, nú vit sjálvi hava bygt upp henda førleika og gjørt íløgur á økinum. Men er einki ynski um at hava okkara egnu tilbúgving, so noyðast feløgini at fara aðrastaðni
gjørt meiri burturúr gransking, men hyggja vit at øðrum londum, so hevur tað almenna gjørt stórar íløgur í gransking og skapa nógv granskingarúrslit og fólk við serkønari vitan til vinnuna, áðrenn vinnan
í samfelagið. Men at nýtslan gerst ótálmað. Peningurin verður nýttur til minni góðar og vánaligar íløgur. Høvuðstrupulleikin í allari miseruni var, eftir míni metan, at gassríkidømið varð uppfatað sum inntøka
sleppa undan slíkari ójavnari kapping. Nú Postverkið verður alment partafelag, skal tað gera stórar íløgur fyri at fáa samanhang í raksturin. ? Postverkið er bundið í tvey ár av sáttmálum við starvsfólkið
navn í sjóvinnusøgu føroyinga – ikki minst seinastu árini, nú felagið í Hósvík hevur gjørt veldugar íløgur, bæði í frálanda-og fiskivinnu. Hjá teimum báðum ræður hugflog at síggja møguleikar – og eisini
vísti á, at í øðrum londum verður mett, at undirstøðukervið er tað, sum tað lønar seg best at gera íløgur í. Kristian Magnussen sigur, at hann hevur fleiri ferðir ført hetta sjónarmiðið fram fyri samgonguni
grundgevingunum fyri at veita teimum betri stillaðu skattalætta er, at so fara hesi at nýta peningin sum íløgur í verandi og nýggjar vinnur. Slutur og vrøvl. Ikki ein av króna av teimum, sum tey vælbjargaðu fáa
kapital. Familjan, ið eigur meginpartin av Danfoss, hevur ikki somu møguleikar at útvega kapital til íløgur og endurnýgging , sum aðrar peningasterkar multinationalar fyritøkur. Leiðslan á Danfoss hevur tí
tí noyddust vit at venda eyguni aðrar vegir. Árni Skaale sigur, at tað hevur kravt tíð, hugflog og íløgur til umleggingar at laga framleiðsluna til nýggja marknaðin, tá ið alifiskurin sveik og at enda bleiv