finna í Bangkokblaðnum The Nation sum "the world´s first ever Faroese elephant polo player put up a good fight, but..." Vit vóru allir á einum máli um, at førararnir (ella elefantarnir) høvdu tikið stoffir
stóran mun spretta úr lesnaði, bókini HOW MUCH IS ENOUGH – the Love of Money, and the Case for the Good Life, sum kom út fyrr í ár. Rithøvundarnir eru Robert Skidelsky, sum er búskaparfrøðingur og Edward
var ikki farri av beiskleika í henni, og hon endaði samrøðuna við hesum orðum: I have had a very good life, I have been a very happy person.” Hetta er ein søga, sum váttar, at eitt slíkt arbeiði, sum
vóru heilt øðrvísi, sum larmirokk lagið “Wake Me Up”, Aria kenda lagið “Minnini” umframt lánilagið “Good enough” hjá Jens Marna og ”Time After Time” sum millum onnur Cindy Lauper syngur. Stutt sagt ein stórt
skyldgentu Sofusar Jónu, og eg havi lisið stutt ørindi úr Talmut, Mósebók Jødanna: When a person does a good deed When he or she didn t have to God looks down, and smiles and says For this moment alone It was
skyldgentu Sofusar Jónu, og eg havi lisið stutt ørindi úr Talmut, Mósebók Jødanna: When a person does a good deed When he or she didn t have to God looks down, and smiles and says »For this moment alone It was
"eitt nú dokumenteraði Sveinur, hvussu Spekt tók sær æruna av, at talan kanska var um eitt skattligt good-will, sum kundi avskrivast yvir 10 ár, men at Eik skuldi spyrja TAKS fyrst. Hann dokumenteraði eisini
sjáldan, at politistarnir máttu skilja sundur og fáa menninar umborð aftur. Kendi Føroyavinurin John Goodlad, fyrrverandi skrivari hjá hetlendskum fiskimonnum, er við at skriva eina bók um hesa søgu. Pløyen
dugdu á eingilskum, vóru tær glosurnar, sum tann yngri beiggin dugdi - tað var sovorðið sum "Brother good?", sigur Rúni. Men tey kláraðu seg kortini - millum annað við at peika á kort og eina koreanska glosubok
landaplága fyrst í 80unum eitt ævigt minni um, hvussu eg í øllum føri ikki skal halda, at ein tekstur er good enough for me and Bobby MgGea! Men hvat, fólk sang við og vóru glað. Á ja, og so sjálvandi tað: teksturin