óáhugaverdir hjá vanligum fólki, heldur Heðin Poulsen. Gunnar Hoydal, arkitektur, hugleiðir um gluggar, glas og vindeygu í føroyskari bygging upp gjøgnum tíðina. Slíkar hugleiðingar kunnu sveima víða, og Heðin

og dugdi væl at práta. Mamma setti nátturða á borðið, og pápi fór eftir fløskuni og beyð honum eitt glas – men høviskliga segði hann nei takk. Hann skuldi til arbeiðis, á pall í “Atlantis bio”. Nú var eg

skulu ikki skilja íløt eftir øðrum enn tilfari. Eftir ætlan fara plast og aluminium í sama sekk og glas fyri seg. Íløt verða heintað við slíkum títtleika, at tey ikki hópast upp hjá teimum einstøku sølustøðunum

tímar at koma allan vegin runt. Spent vóru vit í hvussu so er, og eftir at hava fingið eitt leskiligt glas av brúsandi víni við føroyskari rabarbusaft, og eitt sindur av grisini-breyðpinnum við tomatpesto [...] reyðvíni umframt sjampanju. Alt var væl avstemmað til matin, tó at eg heldur hevði viljað havt eitt glas av køldum løttum reyðvíni afturvið tuninum, enn rosé-vín. Tænarin hetta kvøldið var heilt fantastisk

Eitt nú hóskar hann væl til at gera vaniljusukur burturúr. Stoyt melis ella fínt rør-sukur í eina glas-krukku (við lufttættum loki) og sker so “tómu” brúktu vaniljustengurnar í bitar og blandið væl saman

á trygging, ber til at knýta nakrar ískoytistryggingar afturat familjutryggingini. Eitt el-skaða, glas og kummutrygging og ársferðatrygging. -- FAKTA: Húsaprísurin lækkar í Havn Meðan prísvøksturin í fjør

fullkomiliga karakter, vanskeplast og smakkar súrt. Men fleiri av okkum vilja jú gjarna njóta eitt gott glas av víni afturvið jóladøgurðanum. Hvat er so at gera? Fyrst og fremst vil eg siga, at rætta hvítvínið

66 ára gomul, var hon altíð fyrst á fótum og síðst í song. Morgunmaturin var ein blá Cecil og eitt glas av hvítum víni. Vit lósu upp saman á Tjóðbókasavninum og í einum sjónleikarhúsi. Hon skein av bók

. Fleiri koma inn á gólvið, men tá ið tey hyggja eftir matskráini og síggja, at tey fáa ikki eitt glas av víni afturvið, eru fleiri, ið fara út aftur. ? Hinvegin svari eg eisini nei, tí tað eru nógv fólk

vóru tey alla tíðina um David og góvu honum mat fyrst, eftirsum vit søgdu at hann var svangur. Eykað glas varð borið út til hansara, og teir báðar tímarnir tað tók at eta máltíðina, hugnaði hann sær óført