hesa yrkingina: Og tú Ernestina, har staðið tú fór, ódnin teg bardi við brotum í sor. Nakrir sóu Føroyar aftur, tó gjaldið var svárt, so dýrur ein skattur! So reystur maður sagt er mær frá, í havið leyp
toskar, tá ið tað forlisti. Virðið av skipinum var mett at vera um 70.000 krónur. Ernestina kom til Føroyar í 1929. Sama ár komu fleiri aðrar fransaskonnartir til Føroya. Ein var Phi-Phi, sum ikki fekk stórt
Andersen, sum eisini er umrøddur í hesi røð. Hann var tónleikari í Kongaliga Kapellinum og kom til Føroyar hvørt summar. Higar flutti hann eisini, tá hann legði frá sær og er sum tað einasta av systkjunum
gekk burtur við Stella Argus. Martin var ferðamaður við Verdandi, sum fórst á veg úr Íslandi til Føroyar í 1944. Hann hevði arbeitt í Íslandi. Sonur hansara Samson skuldi eisini havt verið við, men hann
mær nakað út á summarið. So bleiv hann sjúkur í hondini og mátti gevast. Arne og Martha komu til Føroyar at búgva. Martha doyði fyri nøkrum árum síðani. Nú lá tað so væl fyri, at pápi mín beint tá var farin
Børgesen, Oberst le Maire samt Missionær Godtfred Petersen. (Hann var sendur av donsku baptistunum til Føroyar at kunna seg um, hvørt grundarlag var fyri, at teir skuldu fara at virka í Føroyum. Men eftir at
hjá manningini. Tað vóru hesi nýggju línuskipini, sum fyri ein stóran part áttu heiðurin av, at Føroyar komu seg so væl eftir kreppuna í 50-unum, og at vit tá fingu skip til okkara egnu fiskimenn. Her
sum Petur Alberg skrivaði um í sínum seinni dagbókum var eisini um, tá ið fyrsti flúgvari kom til Føroyar. Vit endurgeva hesa áhugaverdu frágreiðing Fríggjakvøld, 15 august um kl. 6-7 varð øll Havnin skrædd
hevur trupulleikar við sinnalagnum. Daniel fær so í boði av missiónini, at hon vil senda hann til Føroyar at virka. Tað er ikki greitt, hvussu nógv teir gjalda, men teir gjalda í hvussu er ferðaseðilin og
koyrdu vit gjøgnum ein part av hesum veldiga stóra slætta, sum er fleiri ferðir til støddar sum Føroyar. Vit sóu nógv vill djór á leiðini. Við ánna býr ein tjóðflokkur, sum verður kallaður Kerofólkið.
