hevði havt áhuga í manninum, men nøkur vitni søgdu nakað annað. Eitt nú høvdu hon og maðurin sitið og klemmast í hýruvogninum. Tað segði hýruvognsførarin. Eitt annað vitni segði, at tá ið tey komu inn í húsini [...] sitið og kávað uppi á manninum, og hetta vitni hevði biðið tey fara onkra aðrastaðni. Fleiri rúm vóru í húsunum. Hon tímdi ikki at síggja upp á tey. Eitt vitni segði, at gentan longu á vertshúsinum hevði [...] hevði víst áhuga fyri manninum. Hon hevði sagt við hetta vitni, ein vinmann, at hon var øvundsjúk, tí hann tosaði við aðrar kvinnur. Annars vóru vitnisfrágreiðingarnar mótstríðandi, tí næstan øll vitnini

konuna, tá tey vóru í Pakistan og ferðaðust í 1998. Konan var eisini av pakistonskum uppruna, og vitni greiddu frá, at tað var maðurin, sum skjeyt hana í ryggin. Málið kom fyri eitt nevningating, sum fríkendi

eydnaðist manninum at fanga báðar ketturnar, sum hann síðani skjeyt. Eisini konaqn var í rættinum sum vitni, og eins og ákærdi maðurin segði konan seg ikki ivast í, at talan var um útløgukattar. Kelnir frensar

møtti sum vitni í málinum. Hon mintist ei heldur nakað til, at hann hevði havt nakrar vínfløskur hjá sær ella nakran posa við vínfløskum. Órættaði útlendingurin var eisini innkallaður sum vitni, men møtti

sera týdningarmikið próvtilfar, so verjarnir ongantíð sluppu at síggja tað. Millum annað hevði eitt vitni greitt frá, at tað var ikki Geiorge Kelly, men ein annar maður, sum framdi morðið. Málið kom aftur

gjørt. Men tað er ikki altíð so tespiligt at hoyra tey siga frá, hvat tey hava upplivað ella verið vitni til heima ella í býnum, sigur Lise Larsen. Hóast Lise Larsen leggur doyin á, at tað eru heilt vanlig

leiðarar eru, um arbeiðsbyrðan er somikið tung, at tey ikki megna at arbeiða. Tað er tragiskt at vera vitni til, hvussu starvsfólk og leiðarar brenna út ferð eftir ferð. Tað byrjar altíð við einum smíli og

Eg hevði viljað, at tað kom meira takksemi og nakað gott úr tí, sum vit í hesum døgum hava verið vitni til. Hetta lagið “Kvøða til heilsuverkið “er so sanniliga eitt gott boð, men kanska átti tónleikurin

kanning. HVØRJA niðurstøðu man enn kemur til í hesum sera fløkta máli, so er greitt, at vit her eru vitni til metingar og tulkingar av eini nýggjari stýrisskipanarlóg, og har tað eisini kann vera torført

konsertin var byrjað, var kirkjan meiri enn fullsett av fólki. Og her kundu tey enn einaferð verða vitni til ótrúligu songrøddina hjá Eivør Pállsdóttur. Jú, hon er ein stjørna, vóru øll samd um eftir konsertina