s ríkidømi, tjóðin er menniskjans kollektivi persónleiki. Sjálvt tær allarminstu hava sín serliga lit og rúma í sjálvum sær eitt serligt frábrigdi í tí guddómliga stavnhaldinum.” Í stóru skaldsøguni “Frænir
vísti á, at tá talan er um kirkjuklæði, so er prestakjólin best kendur, og mest kendur fyri sín svarta lit. - Ikki er tað so løgið, at børn og ung koma til ta niðurstøðu, at hetta av álvara er lívsins álvari
eisini frítt, har tað fer at standa einum og hvørjum í boði at sita nøkur orð, sama, hvønn politiskan lit, tey hava, sigur felagið.
hann vísti á, at tá talan er um kirkjuklæði, so er prestakjólin best kendur, - kendur fyri sín svarta lit. - Ikki er tað so løgið, at børn og ung koma til niðurstøðuna, at hetta av álvara er lívsins álvara
fyri sínum politikki, so sluppu vit undan øllum grenjinum frá andstøðu og fakfeløgunum. Ella úrslitið varð øvugt. Í øllum førum hetta givið meining.
listamáling og tikið fleiri skeið innan málingalistina. Málningarnir hjá Hildigunn eru sprotnir út frá lit- og ljósspælinum í náttúruni, hugflogið og kenslum her og nú. Endamálið við málningunum, er at geva
vil eina millumloysn. Tað sær veruliga út til, at ávirkanin hjá Sjúrði Skaale hevur havt úrslit. Eyðvitað hevur landsstýrið eisini gjørt sítt stóra arbeiði. Men tað tykist heldur mótfallið, tá
farna gjørdi eina neyðuga vitan, eitt grundarlag til stöðutakan nú og frameftir, ikki eina afturlitshalgaða fyrimynd. Hvørki samfelagsliga ella í bókmentunum. Men var hann ikki vinstrasinnaður,
ikki ráð til heldur. Teir skógvar, Mia mintist mest til, vóru úr skøtuskræðu. Teir høvdu hvønn sín lit, tí skræðan á skøtu er ymisk á hvørji síðu, á aðrari síðuni vóru eisini píkar. Men tað kom fyri, at
