í NSÍ. Hjálparvenjari hjá honum er Jústinus Justinussen, sum árini frammanundan hevur tikið eina hond í við venjingini á Skála. Í síni tíð var Jústinus á NSÍ liðnum, tá teir vóru í miðaldeildini og í

higar í oynna hevur verið ein stór broyting fyri hjúnini. Frammanundan skuldi nógv praktiskt fáast frá hond, millum annað at fáa orlov frá arbeiðsplássunum, útleiga av húsum á Argjum og annað í tí sambandi

einum parti av tí, teir tríggir vinmennir prátaðu um. Karsten Hoydal hevði eitt skifti Varðan undir hond. Ta tíðina kundu William og Karsten mangan sita heima hjá Karsteni og tosa um tilfarið, sum skuldi

við útgávuna “Endurljós”. Tað er tí sera spennandi, at Annika nú, 77 ára gomul, hevur lagt síðstu hond á enn eina útgávu. Útgavan kallast “Í Hoydølum: Leysir endar” og er ein røð av sangum, ið Annika hevur

samsvari við staðbundna tørvin. So ímeðan Almannamálaráðið við høgru hond arbeiðir við at miðsavna og einshátta økið, arbeiðir vinstra hond við at leggja út økið út til kommunurnar og harvið skapa karmar fyri

Tað var margháttligt at hoyra Anniku Olsen harta Betri samtakinum, nú Betri hevur slept ætlanunum at fara víðari við íbúðarbygging. Annika Olsen hevur sovið í tímanum. Hon hevur ongan vilja víst at ta

ikki fingið nóg stóra játtan til at gera vegin ígjøgnum Leirvík fyri, sigur hon. Tí er hon bundin á hond og fót, hevur hon fleiri ferðir sagt. Og sum útsøgnirnar hava verið, fær hon heldur ikki peningin

fólkapensjónir, fyritíðarpensjónir og onnur almannamál næsta ár. Tað er greitt, nú Løgtingið leggur síðstu hond á fíggjarlógina fyri næsta ár. Fíggjarnevndin hevur nevniliga skarvað 27,5 milliónir av játtanini

eina heildartænastu, eina og góða gamla heimahjálpin, har tíð var til eitt prát og geva eina heita hond, heldur enn at brúka tíð uppa skráseting av minuttum og tímum, sum hava verið veittir. Arbeiðshátturin

øðrvísi enn aðrar stevnur. Her búgva fólk, sum hava ans fyri mentan og her ganga mentan og trivnaður hond í hond. Her skal gesturin kenna seg vælkomnan, her er hugnin og lívsgleðin í hásæti, segði Annika Olsen [...] øðrvísi enn aðrar stevnur. Her búgva fólk, sum hava ans fyri mentan og her ganga mentan og trivnaður hond í hond. Her skal gesturin kenna seg vælkomnan, her er hugnin og lívsgleðin í hásæti. Nú leggja vit ge