andaligt samband við trø og plantur, átti tú eisini kunnað háða religiøsar sannføringar áðrenn hesar dálka tingarbeiðið. Eg hvørki virði ella viðurkenni Mittsa, Ruthsa ella Karstensa religiøsu sannføring.

stuðla undir Elttør sum eingin veruligani veit hvat tekst við, olju síggja vit onga av og føroyingar dálka sum svakir í høvdinum. Kanska gott var, um flokkurin hvarv nøkur ár og kom við aftur við yngri fólki

Sambært blaðnum er drívmegi Finnboga Joensens at fara undir hesa stóru verkætlan, at brennistøðir dálka tvífalt, tí tær brúka olju til at brenna vætu og sostatt lata tær tvífalda nøgd av koltvíiltu upp

einstaklingar at uppala eitt barn. Tað er altso eitt sjáldsama paranoid land, ið bestemmar seg fyri at dálka barnaheilar við mistrúgv og vaksnamannaheilar við iva. Men eginliga problemið, enn einaferð, er ikki

náttúruna, ja, so mugu vit hálsa um. Vit mugu rudda tað, sum er tveitt í haga og hav - og gevast at dálka. Vit mugu eisini broyta atburð, tá ið um heimsins burðardygd og umhvørvi ræður. Tí tað, vit hvør sær

náttúruna, ja, so mugu vit hálsa um. Vit mugu rudda tað, sum er tveitt í haga og hav - og gevast at dálka. Vit mugu eisini broyta atburð, tá ið um heimsins burðardygd og umhvørvi ræður. Tí tað, vit hvør sær

óndur”, og síni kós inn í eina tíð, tá “okkara dust fer at ørkymla eygu tíni, okkara skarn fer at dálka teg”, er mynd av framtíðarinnar bolsjevikkum. Høvundurin vísir, at hann gløggliga fatar tað, sum er

maskinklæðum og strembarafægu arm í arm við kapitalistinum, Poul Mohr. Gud viti, hvar teir báðir dálka seg? Ikki er tað av føroyskari olju, men hvør veit, kanska amerikanskari. Mem hon kann geva baksláttur

maskinklæðum og strembarafægu arm í arm við kapitalistinum, Poul Mohr. Gud viti, hvar teir báðir dálka seg? Ikki er tað av føroyskari olju, men hvør veit, kanska amerikanskari. Mem hon kann geva baksláttur

eitt barn, fær Havnin sín vilja. Tað er tí ein sjáldsama paranoidur býur, ið bestemmar seg fyri at dálka barnaheilar við mistrúgv og vaksnamannaheilar við iva. Mær dámar ikki KRIS, havi ongantíð gjørt tað