søgan hjá ommu varð fest á blað og tikin upp á band. Niðriundir í kjallaraíbúðini við tekoppi í hond, kavaði eg út í eina ævintýrliga rannsóknarferð heilt aftur til eina fortíð, har ið vegasamband, [...] trímenningum, og nógv ábyrgd lá á herðum hennara sum stórasystir. Longu sum sjey ára gomul tók hon hond í arbeiðinum. Har var nógv at gera bæði inni og úti. Hon passaði síni systkin, vaskaði blæður undir
Kerr. Landsliðsvenjarin hevur tískil eisini borið so í bandi, at Rógvi Jacobsen slapp undir serkøna hond í Írlandi. – Har hugdu fimm serfrøðingar upp á meg, umframt at eg eisini var í MR-skannaranum, fyri
flutt heim, var ábyrgdin teirra. Dóttirin, sum er einabarn, hevur seinastu tvey árini verið bundin á hond og fót av foreldrunum. Hon hevur nú haraftrat slitið liðbond í skøvninginum og hevur fingið boð frá
havt áhuga fyri ítrótti, og tí kundi hann ongantíð erpa sær av at vunnið heiðursmerki í fótbólti og hondbólti eins og vinmenninir í skúlanum. – Skúlin hevur ongantíð verið honum ein avbjóðing, tí hann
søluprísur fyri føroyska partin av Eik Banka. Tosað verður nógv um at varðveita bankan á føroyskum hondum. Men hví er tað nú so týdningarmikið? Í 87 ár átti Den Danske Bank meginpartin av Føroya
Vit eiga nógvar og góðar spælarar, sum eru á veg, so eru vit sera glað fyri, at Milan kann taka eina hond í hjá okkum næstu tvey árini, sigur formaðurin í AB, Andrass Drangastein – Tað er heldur eingin loyna
mátti stýra heiminum og leiða alt heimaarbeiði. Og sagt verður, at tað gjørdi hon við eini fastari hond. Hon hevði setning fyri genturnum, tá ið tær komu heim úr skúlanum, tvs. tær skuldu gera eitt ávíst
felagið í skrivi, sent fjølmiðlunum. Aftaná fýra ár eru Tjaldrið og Bogdan Burcea farin hvør til sítt. Hondbóltsfelagið í Runavík hevur vunnið seg úr næstbestudeildina og upp á ovasta tindin í føroyskum k [...] Burcea av. Hann hevur seinastu árini roynt seg sum fótbóltsvenjara. Eitt starv, sum gagnar honum sum hondbóltsvenjara. – Tú arbeiðir við fólki, og kropsliga venjingin líkist nógv. So tað eru ávísir fyrimunur
parkeringina nú og komandi. Neyðugt er at komið verður við realistiskum ætlanum, ið verða at fremja hond í hond við trivnaðarroyndirnar. Øll hugskotini um broytingar og framtøk í miðbýnum eiga at verða samansjóðað
menniskjum góður tokki!« hevur til endamáls at veita familjum við fíggjarliga trongum korum eina hjálpandi hond á jólum – við gávukortum, mati ella øðrum, ið tey hava brúk fyri. Tað er ikki trupult at ímynda sær