Simonsen, dóttir Símun uttan Garða. Vanliga var hon kallað Lotta. Tey búðu við Tinghúsvegin. Lotta misti mannin í bestu árum. Óla Vang, sum hann vanliga varð nevndur, var útrógvin 30. januar 1888. Tað var
giftur við Gudid Danberg (1910-1988) fødd í Hósvík. Hans Einar arbeiddi sum smiður í Havn. Gudid misti beiggjan Alif í 1934 við Nólsoynni, sum tað er greitt frá í bókini Havið tók Teir. Hon var í síni
annan, og tað er ikki vist at kilo’ini fara av hvønn einasta dag. - Og tað var tað sama hjá mær. Eg misti tó kilo hvørja viku – onkra viku 1 kilo, onkra viku 2 kilo og onkra viku bert 800 gramm. Tað góða
dópskarið fyri Sloan, sum hann seinni sjálvur fór í. Yngsti sonurin, Peter Jacob f. 28. 4. 1891, misti bæði foreldrini sum smádrongur. Hann fór ungur av landinum, og einki frættist frá honum í 50 ár
Dawid var nær við at gera sjálvmál. Hann tóktist hava fult tamarhald á støðuni, tá hann brádliga misti bóltin á stólpan. Málverjin fekk tó fatur í leðurkúluni aftur. 79. min.: Brotsspark til NSÍ! Hans
kirkjugarðin á Svínaryggi, har hann eisini fekk gravstein. Hansara unga norska kona var hjástødd. Georg misti sína unga konu og barn Nógvir gravsteinar hava eina syrgiliga søgu, sum tað eisini kann síggjast á
Justinussen Postsøgan J. Símun Hansen Komandi partur verður um Dánjal Paula Nysted frá Norðskála. Hann misti tveir synir og ein fosturson við Kristinu í 1920. Í 1924 doyði hann afturkomin av skipi av sjúku
Hoydølum”. Hon var ættað úr Klaksvík, systir Jógvan og Jacob við Stein, pápa Hans Sundstein. Tanta misti mammu sína 2-ára gomul og kom til fosturs á Trappuni í Havn. Hon vaks upp sum fostursystir hjá Haraldi
Gunnar Hjelm og konan frá hvør øðrum, og tá ið pápin bráðdoyði tríggjar mánaðir seinni, og hann so misti ein beiggja eisini tríggjar mánaðir eftir, fóru beinini fullkomiliga undan honum. - Øll fáa onkuntíð
fingu børnini Aina, Fanny, Knút, Henning og Mary. Kristina var tískil bert trý ára gomul, tá ið hon misti mammuna. Mamman má hava ligið longri tíð í Hoydølum, tí Kristina vitjaði hana á Sanatoriinum. Yngra
