øllum góðveðrinum, sum drotningin hevði, skuldi tað júst vera ta løtuna, at ætlanin var at vitja Skúvoy og Dímun, at tað ikki gjørdist veður at fara hagar. Hetta var sjálvsagt eitt vónbrot, tí í báðum [...] nú foreldrini vóru burtur. Hann var einsamallur eftir, men fekk sær eina húshaldirsku, sum var úr Skúvoy. Hóast hann var so stóran part av lívinum í Føroyum, so tosaði hann ikki føroyskt, men hann vildi
høvdu vit ikki fingið høvi at sæð søguna í Vestmanna, merkt brimið í Mykinesi ella hoyrt sjósálmin í Skúvoy (har drotningin ikki kom, men tað hevði minni týdning, tí tað er spegilsmyndin sum er avgerandi)
6. partur Mamma sat á garðinum Seinasti partur endaði við, at Óla Jákup, stjúkpápi mín, í 1941 doyði av eini spreingivanlukku í Dali. So nú sat mamma aftur einkja. Tá var hon 41 ár. Børnini vóru framv
dupult systkinabørn. Her kemur Skúvoy inn í myndina Nú byrjar søgan í Skúvoy. Keldan er munnligar frásagnir og Skúvoyar søga. Søgan byrjar við, at Andrass á Vattóli í Skúvoy hevði lagt ástir saman við Marjun [...] 1826, g.v. Jógvan Hansen í Skúvoy. Hon kom í 1848. c. Hans Peder, f. 1831. Hann kom í 1849. Hann var ógiftur og datt oman í Skúvoy í 1863. Tað sigst at hann var trúlovaður í Skúvoy við Onnu úti í Stovu, og [...] systkjunum hjá Óla Jákupi í Skúvoy. Tað fóru nevniliga ikki færri enn 5 systkin tilsamans til Skúvoyar. Umframt Óla Jákup fóru: a. Johan Frederik, f. 1820, g.v. Malenu Danielsdatter í Skúvoy. Hann kom til Skúvoyar
jarðarmóðir var í Skúvoy. Um hesa tíðina var tað Greta, kona Mikkjal undir Brekkunum, sum hevði hetta starv. Hon var úr Skopun og giftist til Skúvoyar. Hon var jarðarmóður mína tíð í Skúvoy. Tá var einki [...] beinleiðis samskifti millum Dímun og Skúvoy. Men tað var ikki verri enn so, enn at jarðarmóðirin visti tíðina, tá ið konan skuldi eiga. Undan “termin” fór hon so til Dímunar at vera til reiðar. Skúvoyingar [...] avtala, at menninir komu, tá ið líkindini vóru, tá tíðin var komin at fara á fjall. Mest komu teir úr Skúvoy. Hetta var eisini hampuliga høgligt. Tað vóru bert 50 minuttir at sigla. Tað eru 2 fjórðingar millum
og mentanarhøpi. Jóannes er ættaður úr Skálavík. Foreldrini vóru Marita, fødd Hentze, og ættað úr Skúvoy, og Hans Jacob Dalsgaard av Mølini í Skálavík. Longu áðrenn hann í 1960 leyk málsligt studentsprógv
veita eina tøkk til Bergur Olsen, sum í mong ár hevur gjørt eitt stórt arbeiði við at telja fugl í Skúvoy. Fyrr í summar var eg á vitjan í Skúgvi, har eisini høvi var at leggja leiðina til smáttuna hjá Bergi
loyniligt val, tí hetta vóru almenn tøl, sum komu í bløðini. Seinni er Dímun sum valstað lagt saman við Skúvoy, og tað er samlaða talið fyri sóknina, sum kemur alment fram. Tað var annars ikki fyrr enn mitt í [...] vera. Goymdu jólatræið Høgtíðir royndu vit altíð at halda. Vit høvdu jólatræ og fingu tað vanliga úr Skúvoy. Tá so jólini vóru farin, var jólatræið vanliga goymt, sjálvt um nálirnar duttu av. Fekst so einki [...] eisini svenska filmsmannin Steen Nordenskiøld, sum gjørdi filmar úr Føroyum. Hann var sera nógv í Skúvoy, har hann hevði nógv samband við Johan Hentze. Nordenskiøld var eisini í Dímun í 1929-30 og tók film
oyggjaskari eins og tær spyrja: “Sært tú ei meg!” “Jú, eg teg síggi, Hestoyggin vana og tú Sandoy, mót Skúvoy sær, slotar mót Suðuroy – eg síggi hana, Sigmund Brestison-søgnin birtist mær.” Fagrar oyggjar í
skilið er tað sama allastaðni. Bæði í Stóru Dímun og Lítlu Dímun er sama skilið, og á Viðareiði og í Skúvoy hava teir heldur ikki bjóða til. 40 lundar er tað mesta, eg havi hoyrt um, at menn hava fingið ein
