greiðir Karen Marie Olesen frá. Fútin sigur, at henni hevur altíð dámt væl í Føroyum, og bæði hon og maður hennara eru náttúrufólk burturav, og teimum dámar væl at ganga túrar úti í náttúruni. - Eg havi áður [...] túrar við gongufelagnum í Havn, og tað fari eg ivaleyst at eisini at gera, nú eg eri flutt hagar. Men maður mín og eg havi eisini gingið túrar í føroysku náttúruni einsamøll, sigur Karen Marie Olesen. Góðar [...] Glaðsheyggi, sum er embætisbústaðurin hjá fútanum í Føroyum. - Har er eitt sindur tómligt enn, tí maður mín flytur neyvan til Føroyar fyrr enn komandi summar. Hann er lærari, og tað ber illa til hjá honum

Reyni. Hann hevur nakrar forferdiliga myrkar málningar, men sum persónur lovsyngur hann av gleði. Ein maður fortaldi mær einaferð at listarfólk eru snedigar verður, men spurningurin er, um tað snediga er viðføtt

Reyni. Hann hevur nakrar forferdiliga myrkar málningar, men sum persónur lovsyngur hann av gleði. Ein maður fortaldi mær einaferð, at listarfólk eru snedigar verur, men spurningurin er, um tað snediga er viðføtt

undir at reka Gallerí Focus í Gríms Kambansgøtu í Havnini. Amariel er sera fryntligur og fyrikomandi maður. Honum dámar væl umhvørvið niðri við sjógvin, hann hevur bát, og saman við konuni er hann viðhvørt

nýggjar bilar og annars alt fyrifallandi arbeiði á bilasøluni. John er ein hugnaligur og arbeiðssamur maður. Hann hevur eitt lætt sinni og eitt sera gott minni. Eftir eitt langt lív á sjónum veit hann altíð

lívsfilosofiini í miðeystri í síni heild, sum elvur til ófriðin, vit kenna so væl. Í bókini liggur ein SS-maður fyri deyðanum og vil hava fyrigeving frá einum jøda, áðrenn hann doyr. Hann fær ikki fyrigeving, og

urin, tað neyðugu trygdina og tað neyðuga frælsi fyri sínar borgarar. Tað var einaferð ein vísur maður sum segði, at um ikki vørur og vøruhandil fáa loyvi at fara um landamørk, so vilja hermennirnir gerða

uppá læknan og føldi tað sum, at eg smokkaði niður í eitt djupt, djúpt hol fullkomiliga maktaleys. Maður mín, sum hevur verið ein ótrúligur stuðul allan vegin ígjøgnum, var hjá mær, og sjálvt um túsund tankar

Ein maður bleiv tíðliga leygarmorgunin tikin fyri at koyra ávirkaður í Havn. Tað var um sekstíðina leygarmorgunin, at løgreglan fekk boð um, at ein bilur hevði rent á eina av oyggjunum á ringvegnum í Havn

Fróði Benjaminsen. Fastur maður á føroyska miðvøllinum, og í nógvar miðvallardynamo'in í føroyska spælinum: - Venjarar eru altíð ymiskir, men eg haldi Henrik hevur verið ein øgiliga góður persónur, tá