skulu gera okkara til, at familjurnar trívast, so at vit varðveita høga barnatalið. Tað er ein góð trygd fyri okkara samfelag í framtíðini. Tekin eru nú um, at netto­frá­flytingin seinastu árini er um at [...] eins gott og sjúkrahúsini í grannalondum okkara, tá ið ræður um kann­ingartilboð, viðgerðartilboð, trygd og hentleikar. Arbeitt verður av øllum alvi at talgilda heilsu­verkið, so at sjúklingar kunnu fáa

skulu gera okkara til, at familjurnar trívast, so at vit varðveita høga barnatalið. Tað er ein góð trygd fyri okkara samfelag í framtíðini. Tekin eru nú um, at nettofráflytingin seinastu árini er um at venda [...] eins gott og sjúkrahúsini í grannalondum okkara, tá ið ræður um kanningartilboð, viðgerðartilboð, trygd og hentleikar. Arbeitt verður av øllum alvi at talgilda heilsuverkið, so at sjúklingar kunnu fáa betri

skyldur borgaranna, tá ið tað snýr seg um javnrættindi, persónligt frælsi, rætt til menning, sosiala trygd, rættartrygd, arbeiði og vinnu og rætt til innløgu og gagnnýtslu av felags tilfeingi. Lógin kemur

hava vit ikki gjørt. Vit eiga at umhugsa hetta. Tað hevði givið størri ans og tyngd og verið ein trygd fyri, at børn fingu síni rættindi vard í dagsins samfelag. Við at staðfest sáttmálan sum lóg, høvdu

, t.e. kapi­talurin, ótálmaður inn at menn­iskj­ans nakna holdi og moyru sál, ferst alt, heilsa, trygd, mentan, familja, tjóðskapur og átrúni. Men menniskjan, ið er sosialur kapitalur, eigur at vera væl

henni á Harvard Business School. Tær deildirnar, sum raporteraðu flest feilir, høvdu eisini bestu trygd. Hinvegin var trygdin vánaligast, har sum fægst fleilir vóru fráboðaðir. Kanningin sigur nevniliga

Leiðarin í bólkinum 1944 var hin ungi listlesandi Ib Mogens Bech Christensen. Tað bar ikki til av trygd­arorsøkum at nýta sítt egna navn, og tí varð hann kend­ur sum Knud. Hann fekk eitt fram­úr gott ummæli

útbúgvingar sum viðføri, sum skal tryggja, at tey eiga at levera vælundirbygdar sendingar, sum er trygd fyri breiðum mentanarligum og ópolitiskum vinklingum av teimum málum, sum eru uppi í gerandisdegnum

í 9 mán­aðir, var komið langt á veg. Fyrsta lánið tók eg so í Fiskarí­bankanum. Teir kravdu eina trygd uppá 10.000 kr. Tá týskarnir leypa á Pólland 1. september 1939 hen­di tað, at Hilbert, amtmaðurin

taka avgerðirnar og standa við ábyrgdina sjálv, men ístaðin at gykla føroyingum fyri, at okkara trygd og framtíð liggur í at lata onnur taka avgerðirnar fyri okkum – sum ikki hava ábyrgdina fyri avleiðingunum