hesum bóklinginum fáa fólk greitt at vita, hvat Tjóðveldi stendur fyri. Vit vita væl, at í samgonu fáa vit ikki alt ígjøgnum, men vit fara so ikki at ganga ímóti tí, ið flokkurin stendur fyri, sigur Høgni [...] Hoydal. Tjóðveldi, Javnaðarflokkurin, Framsókn og Sjálvstýrisflokkurin hava í dag 13 tinglimir tilsamans. Sambært Høgna Hoydal hava flokkarnir víst í verki, at teir duga at samstarva. Samstundis sum formaður [...] vilja arbeiða fyri teimum breiðu semjunum í stóru málunum. – Tað veri seg grundlógararbeiðið ella fiskivinnupolitikkin. Sum heild vilja vit leggja dent á at fáa føroyskan politikk á eitt heilt annað støði

8: “Tí um vit liva, so liva vit Harranum, og um vit doyggja, so doyggja vit Harranum; annaðhvørt vit tí liva ella doyggja, hoyra vit Harranum til” Tað gevur dirvið at liva og frið at doyggja, tá tann løtan [...] hjartamál var eitt hjartamál, og tí kundi hon ikki loypa frá - hóast mátt­urin gekk undan. Vit eru mong, sum hava notið gott av góða hjarta­lag­­num og gestablídn­in­um hjá Ednu og Hilmari á Róka­vegi 26 [...] skjótt og væl. Hon hevði sínar meiningar, og var ikki bangin fyri at siga tær. Hon var viljasterk, tá hon setti sær mál fyri. Edna vísti tíðliga at hon hevði sett álit sítt á Guð. Kristiligi barnalærdómurin

við, tá nakað var, og tú smæddist ikki at taka orð­ið á almennum fundum upp á tín seigliga máta. Gott er at minnast aftur á føð­ingar­dagar, veitslur, nýggjárshald og onnur hugnalig tiltøk. Vit hava ein [...] tað væl. Vit høvdu onkur áhuga­mál í felag, sum at ganga til rørsluvenjing og sokallaða svimjing, sum tó mest er roka­ligt, men stuttligt, bólt­spæl í hylinum um vetrar­nar. Harafturat høvdu vit um­hvørvi [...] Hans Dávid var. Tú fórt tíðliga av bygdini at fáa tær útbúgving, tí fe­lags­skúlin var ikki komin, tá tú fórt úr fólkaskúlanum. Seinni fórt tú av landinum, og tókst útbúgving sum inn­an­­dura arkitektur

við, tá nakað var, og tú smæddist ikki at taka orðið á almennum fundum upp á tín seigliga máta. Gott er at minnast aftur á føðingardagar, veitslur, nýggjárshald og onnur hugnalig tiltøk. 
Vit hava ein grannadag [...] tað væl.

Vit høvdu onkur áhugamál í felag, sum at ganga til rørsluvenjing og sokallaða svimjing, sum tó mest er rokaligt, men stuttligt, bóltspæl í hylinum um vetrarnar. Harafturat høvdu vit umhvørvi og [...] har Hans Dávid var. Tú fórt tíðliga av bygdini at fáa tær útbúgving, tí felagsskúlin var ikki komin, tá tú fórt úr fólkaskúlanum. Seinni fórt tú av landinum, og tókst útbúgving sum innandura arkitektur.

Tú

kæru grannar. Ikki kunnu vit siga, at vit runnu hvønn annan niður, hóast vit búðu lið um lið, bert ein lágur garður var mark, so fór mangt hugnaligt prátið fram, ikki minst tá tey í vakra urtagarðinum [...] vesturskinið ella tá hann tók rabarburnar upp, hagreiddu tær so væl og gjørdu tær klár­ar til frystiboksina, har kundi vit sita leingið og práta um bæði leyst og fast. Men tær løturnar vit komu á gátt hjá [...] nær sum á fjarleiðum – men best gekk prátið, tá um andaliga lívið var tosa – og saman við einum góðum drekkamunni, var Eivind ein sera góður lærisveinur, tá um Skriftina ráddi. Blíðskapur teirra treyt aldrin

Børn, abbabørn og vit, sum eru komin inn í hesa ser­stak­liga dámligu familju, hava ógloymandi løtur at ríka okkara ferð fram á leið. Men, sum systir Ingolf segði so beinrakið, tá ið ein vakur sangur [...] seinastu ferð. Og djúpa røddin er tagnað. Live. Men vit fara framvegis at hoyra hann. Ingolf Jákup Jakobsen, ella Ingolf av Kamarinum, and­aðist aftaná at hava stríðst við sjúku seinastu árini. Hann gjørdist [...] guitarspæli, sangin og trygga, vælmeinandi prátingarlagið, sum tey kundu hava við Ingolf abban. Hann var altíð fúsur at hjálpa, tá ið okkurt handa­ligt skuldi gerast. Sum hann einaferð tók til: “Eg eri jú

og sorg, síggja vit, at vit menniskju onkursvegna ávirka hvørt annað. Vit hava ábyrgd fyri hvørjum øðrum, áhuga og umsorgan. So ella so. Vit hava eina ábyrgd av, hvussu vit sáa, hvar vit sáa – og ikki minst: [...] spillandi tunga, tá vit skulu ferðast saman gjøgnum tilveruna. Sum menniskju hava vit altíð so mikið av valdi yvir okkara medmenniskjum, at vit kunnu velja, um vit koma við einum góðum orði, ella tí øvugta. Um [...] freistingin er sum sagt, at vit kunnu halda okkum vera Guð – ella at vit gloyma, hvør Guð er. Okkara tala og okkara atburður hava árin – meira enn vit halda – og eisini tá vit eru farin og liggja undir

og sorg, síggja vit, at vit menniskju onkursvegna ávirka hvørt annað. Vit hava ábyrgd fyri hvørjum øðrum, áhuga og umsorgan. So ella so. Vit hava eina ábyrgd av, hvussu vit sáa, hvar vit sáa – og ikki minst: [...] spillandi tunga, tá vit skulu ferðast saman gjøgnum tilveruna. Sum menniskju hava vit altíð so mikið av valdi yvir okkara medmenniskjum, at vit kunnu velja, um vit koma við einum góðum orði, ella tí øvugta. Um [...] freistingin er sum sagt, at vit kunnu halda okkum vera Guð – ella at vit gloyma, hvør Guð er. Okkara tala og okkara atburður hava árin – meira enn vit halda – og eisini tá vit eru farin og liggja undir

einfaldur: vilja vit hava nakran urguleikara? Vilja vit hava konsertir? Um vit siga ja, so mugu kirkjuráðini fáa pening at arbeiða við. Tíðin er fullkomuliga og aldeilis farin frá, at fólk, sum hava lisið og lært [...] og gleði, men vit noyðast at hugsa um tað heilaga rúmið, vit eru stødd í. Spekt og sóma. Rúmið er “andaliga heimið” hjá fjøld av fólki. Her inni fáa tey sálartroyst, inn higar koma tey, tá ringast stendur [...] konsertir tað árið. Á sama hátt má vera við t.d. vøggusangi, sum má hava ein serligan kassa. Danskar kirkjur hava løntar sangarar, tað hava føroyingar og norðmenn ikki, og tað haldi eg vera gott. Í staðin

eg helt, at tyrlumekanikarin sá út til at hava eitt lættari lív enn eg . Hvør er stuttligasta uppliving tín í starvinum? Tær eru so nógvar, men í 2000 tá ið vit søgdu farvæl til tann síðsta útlendska teknikarin [...] og hví? Bilurin, annars vildi Vágatunnilin aldrin veri útgoldin. Hvat er besta íløgan, tú hevur gjørt? Skúla-gongdin/íløgan hevur verið mær góð. Um vit tosa partabrøv, so veit eg ikki um nakra. Hvat er [...] Eftir ein tyrlutúr í Grønlandi valdi eg arbeiðið sum tyrlumekanikari, tí mekanikarin sá út til at hava eitt lættari lív enn eg, sigur William Smith, sum hesaferð er í Stólinum í VikuBlaðnum. Lýs teg sjálvan