fólk sum eitt krav. Hann heldur, at av tí at samfelagið er so lítið, er samanhaldið stórt og fólk ansa eftir hvørjum øðrum. Fólk fylgja eisini við hvørjum øðrum, og siga frá, tá ið onkur er, sum ikki heldur

við, at fiskur og annar matur, sum verður virkaður í Føroyum, er egnaður til matna. Endamálið er at ansa eftir, at fólk ikki gerast sjúk av mati, og tí fevnir eftirlit bara um at tryggja, at tað, sum verður

eitt fet frammanfyri seg sjálva og hugsa tað inn í vikuna, og kanska goyma eitt sindur av restum ella ansa eftir, at man eigur mat inni, sigur hon. Prei: Brúka útskerar til at skera ymisk skap í breyðið ella

skjótt vit kunnu vera um ein háls tá ið vit ikki ansa væl eftir, sigur hann. Hann heldur eisini, at vit eiga ikki at gera ov nógv av. Tískil skulu vit eisini ansa eftir, at tiltøkini ímóti koronu verða so umfatandi [...] eingin smitta í landinum, kunnu vit loyva okkum meiri enn annars, og tí verður tað neyðugt at vit ansa væl eftir, og leggja stóran dent á at verja markið og kanna øll, sum koma til Føroyar fyri at forða

koma at verða í november og desember, samstundis sum fólk koma úr útlondunum. - Sjálvandi skulu vit ansa eftir, hvat fer at henda tá. Vit mugu bara síggja, hvussu verður – og so taka eina støðu út frá tí

Ungdómurin hevði gjørt seg sjálvan til part av samfelagsskipanini – ein lut, sum myndugleikarnir nú skuldu ansa sær fyri og taka fyri fult. Orðaskiftini vóru mong, serliga við teir yngru lærararnar, og Jóannes

seinastu tíðina. Millum hesi eru eitt nú Noreg og Svøríki, sum hava heitt á yngra ættarliðið um at ansa sær - ikki savnast í stórum bólkum og halda ásetingar um smittuverju.

vart tey gomlu og veiku. Landsstýrið valdi at lata landið upp aftur, og segði aftur tá, at vit máttu ansa eftir teimum gomlu og veiku; eldraøkini tóku aftur ábyrgd. Eldraøkini hava biðið um vegleiðingar,

læra tey, hvørjum tey skulu ansa eftir á vegunum. – Tað er tíbetur sjáldan, at børn í føroysku ferðsluni fáa skaða, og hetta er millum annað tí, at foreldur duga væl at ansa eftir teimum, og hesum skulu

kanningarnar lata upp klokkan 17, so fara fólk at stilla seg í bíðirøð um 16 tíðina. Ansni er sett at ansa eftir bíðirøðini, og tá klokkan verður 19. verður bíðirøðin steðgað. Hetta merkir, at øll tey, ið