myndini sæst ung og sorgarbundin genta í hvítum kjóla og samanløgdum hondum rundan um er myrkagrønt gras tungu trøini skríggja upp ímóti blágráu luftini. ein mamma við ungum barni hetta er ein døpur ein

ferðir um dagin. Sæð hann grivið rennur um veturin, pløtt, velt og sáað bøin um várið, sligið og koyrt gras um summarið, tikið upp eplir um heystið. Nú kemur hann ikki meir í bøin, Hassi hevur gingið síni seinastu

bera torv og hoyggja alt summarið til eini tvey neyt. Tiltikið var jú, at eitt kúfóður var sera nógv gras at sláa, klúkar at venda, killingar at gera og byrður at bera á bakinum heim í hoyløguna. Eldri fólk

skjøldri. Tað sum er farið er farið, vit fáa onki gjørt við tað, sum týski Nobelvinnarin, Günter Grass, tók til, táið hann varð konfronteraður við sína ivasomu fortíð: „Søgan, ella rættari søgan sum vit

stór og tung kríatúr, sum vit hava í dag. Í Danmark hevur tú fleiri grøðir, men í Føroyum hevur tú gras og í besta føri epli. Veðurlagið spælir eisini nógv inni. Men, hvat segði pápin, tá tú fortaldi honum

jólini, har jørðin var oyðin og ber og myrkur var yvir frumhavinum. Jørðin læt spretta fram grønt gras, urtir við fræi í, hvørja av sínum kyni, og tá tað júst var farið um stytsta dag, gekk tað eisini

eg komi til hina bestu: Aftaná 20 ár aftur at síggja filmin Blikktrumman eftir bókini hjá Günter Grass; fimleikafagnaðurin í Norðurlandahúsinum; bøkurnar hjá Jens Paula Heinesen, ?Á ferð inn í eina óendaliga [...] stóð stilt og ikki eitt eyga var turt, tá núlivandi "Kongurin" borðreiddi við Delilah, Green Green Grass Of Home, She's A Lady, Kiss og allar teir nýggju. Skemtiligt var at síggja eldra ættarliðið dansa

nakrar ferðslustopparar, áðrenn teir fóru í holt við sparkivøllin. Annars hava teir lúkað og rakað gras saman ymsastaðni í Hoyvíkshaganum. Teir eru slopnir at royna, hvat tað merkir at arbeiða úti. Veðrið

venjingardystir, meðan hann er í landinum. – Eg spurdi so Jens Erik, hvar vit skuldu spæla, og peikaði á gras­vøllin á Tórsvølli. Hann segði nei og peikaði so á graslíki á ovara vølli. Tá hugsaði eg mítt, sigir

kvøld. Á koddanum liggur skaldsøgan ?Bliktrommen? eftir týska rithøvundanum, nobelvinnaranum Günter Grass og bíðar, og dugi eg ikki at skriva, so dugir Günter bæði væl og virðiliga. Hósdagur 17. januar 2002: