pástandurin í sær sjálvum - sum í grundini ikki er ein pástandur, men ein staðfesting. Tíverri hevði Johan Mortensen 100 % rætt. Tað prógvaði sjálvur javnaðarhøvdingin so væl og virðiliga, tá ið hann í eini [...] eingin sum helst skomm skapt í honum? Eitt er at vera politiskt ósamdur, eitt annað er at bera seg at sum ein politiskur barbarur. Tað man vera øðrum enn mær ein gáta, hvat ið fær ein floksformann og fólkatingsmann [...] úr heimssøguni? Ella givið honum grundskeið í vanligum fólkaskikki? Í tí sambandi kundi formaðurin eisini tikið í oyruni á teim gomlu moskvakommunistunum í flokkinum og tráspurt teir, hvørja støðu teir
teirri ?vinaligu heilsanini?. Sum heilsan eigur orðingin at standa í hvønnfalli, eins og tá ið vit biðja ?góðan dag? (ikki »góður dagur!«). Í trimum teimum seinastu orðunum omanfyri hava vit dømi um, hvussu [...] góða danska!) Her eigur kortini at vera havt í huga, at danska málið og føroyskt eru ikki í somu støðu. ? Sum Zakaris Svabo Hansen skrivar í seinasta Máltingi: »Í nútíðar samskiftistíðum ... er eitt lítið [...] verið høvuðssjónarmiðið í føroyskari málrøkt. Fyri tí er ikki sagt, at fólk »ikki kunnu sleppa« at nýta onnur orðsnið, tó at rímiligt er at vanda sær meir um mál og stíl í skrift enn í talu. Skoytt kann verða
vísa til Job í materiellum spurningum, mann vera sum í søguni um: Goddag mand - økseskaft. Kanska taka teir feil av Job og Jørgin, men tað er so ein onnur søga, sum hevði hóskað nakað væl betri í hesum sambandinum [...] patriarktíðina og landafrøðiliga til eystanlondini tvs. eystan ella í ein landssynning úr Deyða Havinum. Tað hevur óivað eksisterað ein gomul søga ella søgn om Job (Ezekiel umtalar hann 14,14), som rithøvundurin [...] sum hann síðani hevur útformað á ein heilt persónligan hátt. Jobs grundproblem er: Eg eri ein rættvísur maður (og út frá tí gamla ísralitisku uppfatanini hevur Job rætt í sínum sjónarmiði) og hóast tað slær
teir seta seg í flogfarið móti Teilandi í morgin – hetta meðan fyrrverandi liðfelagarnir í HB venja á kavaklædda vøllinum í Gundadali, og Hans á Lag ger klárt at taka í móti teimum í sólini í Bangkok. -- [...] HB til Føroyameistarar í fjør, sum fara at spáku í teilendsku strætunum, har hitin í hesum døgum liggur væl omanfyri 30 stig. Ætlandi fara Hanus og Páll at brúka ein lítlan mánað í Teilandi, har teir, umframt [...] gaggurnar standa í nakrar mánaðir. Við tí fylgir eisini ein kollveltandi broyting av gerandisdegnum. Hesin gerandisdagur – og her kemur triðja og mest spennandi broytingin – skal brúkast í fýra ymsum heimspørtum
verið bygd í Føroyum. Tá undamaður mín í fyrstbygdu niðursetuhúsunum á Hellunum, lambamaðurin Janus Jensen settist niður her í 1849 var Tartur einasta hús í Oyndarfirði innanfyri Stórá. Hygg í dag, nú er [...] broytingar upp í fjalli. Fjallaskuggin lækkar, flatnar næstan út og tann annars so mektigi Jarðardalstindur er ikki annað enn ein pirra í skuggalíki omanfyri Miðhamar. Og sólin fer at skína niðri í bygdini á [...] mber, tá alt endurtekur seg aftur, bara í øvugtari rekkjufylgju. Meðan sólin dvølist niðri í heimbygdini, standi eg í skugganum úti á Hellum, her er myrkt sum í Depli á vetri, sera ringur sólargangur og
vart so ungur í sinninum. Abbabørnini hevði tú ein serligan tokka til, ikki minst til Linn, sum var títt fyrsta abbabarn í 15 ár. Haldi ongantíð eg havi sæð teg so glaðan sum tann dagin í 2008 tá vit komu [...] Hvítanesi í 1953 og tit fingu 8 børn, harav eg var yngsta dóttur. Pabba, tú vart ein fyrimynd fyri okkum øll uppá so nógvar mátar. Tú vart sera humoristiskur og sást oftast tað stuttliga í tilveruni. [...] hann í sínum lagi á sponskum og so flentu tit báðir. Síðstu minuttirnar eg sá teg var áðrenn vit skuldu fara avstað aftur og tú sat og sang ”rura rura barnið” við William í føvninginum. Tú vart ein sera
gamla er kanska ein fordómur, men vil ein hava tær stóru traditiónirnar, so fær ein tað, um ein velur soleiðis, sigur Sigrun. Í hesum sambandi kann nevnast, at sum í helst øllum skúlaskapi í Onglandi, so [...] enn við í myndini. Tey lesandi fáa t.d. ein kappa. Seinni ein kraga og síðani hattin og so framvegis. Sigrun hevur ein kappa. Hvørja viku er møguligt at fara til ein døgurða, har ein skal vera í kappanum [...] tíðir verið ein kirkjuligur hátiðardagur. Hann er ein krossmerktur dagur. Okkara gamla løgting, sum altíð hevur verið hildið í Havn, í elstu tíðum á Tinganesi, seinri á øðrum støðum, var í fyrstuni vígt
Nú kom røring í og onkur spurdi eftir sær. Hetta var dagur í viku. Guli vestur skalv av spenningi og gjørdi tað, hann var mentur fyri at síggja bæriligur út. Jú. Nú var hann lagdur í ein plastposa og koyrdur [...] koyrdur í ein ryggsekk. Tað kendist nokkso løgið, tí hann hevði ongantíð verið í einum ryggsekki fyrr. So varð ryggsekkurin hirdur upp á ryggin og so avstað í fullari ferð. Hetta var vorðið sum. Heimkomin [...] eisini í so næskir til tíðir, helt guli vestur. Í roynd og veru áttu øll, sum vóru til gongu, at verið í vesti, tað var rættiliga vist. Ikki um at tala børnini. Onkuntíð fekk guli vestur ordiliga ilt í búkin
sum arbeiða í ferðavinnuni í breiðum høpi – tvs. eisini matstovur og líknandi tænastuvinnur. Sum eg havi skilt tað, er her talan um ein bólk, sum ikki fyrst og fremst hugsa um at melda seg inn í eitt fakfelag [...] fyri 137 árum síðani vildu gera upp við. Minnast vit hetta í dag? ##med2## Vit skulu eisini minnast, at 1. maj er altjóða arbeiðaradagur. Ein dagur, har vit hugsa um landamørk, har vit síggja, hvørji krøv [...] hetta í dag? Onkuntíð ivist eg. Hoyrdi, at størsta fakfelagið í landinum – Starvsfelagið – nú er blivin ognarspekulantur. Keypt hús, sum skulu leigast út til sjálvan arbeiðsgevaran – til mótpartin í samráðingum
Long Island, umleið 30 km frá Manhattan í New York. Árið eftir í at tey vóru komin til USA giftust Inger og Bent í 1969 í donsku sjómanskirkjuni í New Yoyrk. Í 1970 fingu tey sonin Dia, sum er einkarbarn [...] og almenninum bygningum og í gøtunum. Tað er sum í lufthavnum. Tá eg herfyri skuldi fara inn á sjúkrahúsið eitt ørindi, varð eg kannað í eftirlitstólinum. Í taskuni hevði eg ein saks, men hann varð tikin [...] ongan hug at fara, men tað var eingin bøn. - Tað var annars ein góður dagur sólskinsdagur, men ein óhugnaligur dámur var yvir øllum, tá vit komu í miðbýin, har alt varð steðað upp. Tá vit hugdu higar tornini