Ungi vágbingurin sigur, at íblásturin til tekstin stavar frá einari tilvildarligari samrøðu við ein vinmann, sum nevndi okkurt um eina gentu, sum spældi kostbar. - Eg hugsaði beinavegin, at tað var eitt gott
gomlum manni. Annar teirra hevði lovað 23 ára gamla at heinta ein pakka fyri hann, men sendi í staðin vinmann sín. Alt endaði við, at allir tríggir blivu handtiknir við AB-vøllin á Argjum, saman við einum fjórða
í dag, eru ósekir. Hann greiðir frá, at hann hevði bílagt hassji og adresserað tað heim til ein vinmann. Tá pakkin kom, var vinmaðurin tó til skips, so hann kundi ikki heinta pakkan. Harumframt skuldi [...] fara eftir pakkanum. Hesin játtaði, men tað lá kortini ikki fyri at fara, so hann bað ein triðja vinmann fara eftir pakkanum fyri seg. Hesin triðji vinmaðurin fer so eftir pakkanum, rindar toll og avtalar
hann aftur úti og koyrdi, framvegis uttan koyrikort. Á vegnum steðgar hann fyri at heilsa upp á ein vinmann, men hann hevði gloymt, at vinmaðurin kort síðani var vorðin løgreglumaður. Tá ákærdi koyrdi víðari
teknaði myndir av fólki, og hevði altíð ein blýant og blokk við sær har hon fór. – Eg hevði ein vinmann, tá eg var umleið 11 ár, vit gingu til violin tímar saman úti í grønlandi, og Ruth Smith var fastur
m, Páll Mohr Joensen og Rani Debes Christiansen, høvdu frammanundan sett seg í samband við góða vinmann teirra og landsliðsmálverja okkara, Gunnar Nielsen, og spurt, um hann ikki kundi koma at heilsa uppá
Hamragarði millum klokkan 14 og 18. Niðanfyri eru brot úr heilsanini, sum Jákup Olsen skrivaði til vinmann sín Poul Olsen, og sum stóð á prent í Sosialinum farna mikudag. Øll heilsanin er eisini at lesa her
hon enn eini boð. - Vit hava stungið ein mann 20 ferðir við øks fyri at hava stungið meg og ein vinmann, skrivaði hann, og lítla løtu seinni - Bara rólig, tað var í sjálvverju. Talan er her um tann ákærda
at hann rýmdi úr veitsluni í vardu íbúðini á Íslandsvegnum, tí fólk byrjaðu at tosa ilt um ein vinmann hansara. Hann var illur um hetta, men segði seg ikki hava hótt nakran og als ikki við knívi. Víðari
blóðslóðini langa leið Ákærdi segði í morgun, at tað var um hetta mundi á tí kvøldinum, at hann sá sín vinmann - hin ákærda í málinum - høgga órættaða við øksini. Víðari sigur hann, at hann bað vinmannin steðga