vit at nokta teimum. Ikki tí, tey mugu gjarna spæla kort fyri okkara skuld, men tað vísti seg, at klandur kom í næstan hvørja ferð, kortspælið kom á borðið. Hvussu gongur samstarvið millum starvsfólkini
nerarnar í Havn, Poul Mikkelsen og Heðin Mortensen, og sum skilst eru teir als ikki samdir enn. Klandur og ósemja Býráðið setti í summar eina nevnd, sum skuldi koma við einum tilmæli um ætlanina í seinasta
at umseta greinina í The Observer til føroyskt og verður hon her endurgivin undir yvirskriftini Klandur um íslendsku genirnar. Fólk trúðu, at íslendingar vóru væl vardir móti vísindaligari neyðtøku og
at umseta greinina í The Observer til føroyskt og verður hon her endurgivin undir yvirskriftini Klandur um íslendsku genirnar. »Fólk trúðu, at íslendingar vóru væl vardir móti vísindaligari neyðtøku og
einstaka og landsins. Jefferson tapti. Afturímóti vann hugsanin hjá James Madison um, at orsakirnar til klandur og ósemjur liggja huldar og eru inngrógvnar í okkara náttúru; vit síggja tær stinga seg fram allar [...] í samfelagnum. Niðurstøðan mátti tí vera, at vit kundu ikki taka burtur orsakirnar til ósemju og klandur, og einasta loysnin var tí hjá okkum at royna at hava tamarhald á avleiðingunum. Madison og hansara
fram at hýsa eini oljuhavn og oljudirektorati er, at vit standa saman, og býttisligar trætur og klandur millum tvørafólk og vágbingar, har hvør roynir at draga til sín sum mest, má halda uppat. Bestu dømi
full av glamour, action og undirhaldi, sigur Pamela og leggur skemtandi aftrat, at tá tað kemur til klandur og kærleikstrupulleikar, so hevur hon nokk at heinta frá sínum egna lívi. Winslet verður í klæðunum
at skapa klovning í kirkjuna. ? Eg haldi, at tað er ógvuliga keðiligt, at hetta skal hava skapt klandur og blaðskriving. Guðs orð eigur ikki at vera viðgjørt soleiðis, sum tað nú er vorðið til. Fólk áttu
ávegis til stjørnurnar, men hon minnist aftur á innspælingarnar við blandaðum kenslum. Alt ov nógvur klandur og ov nógvar ósemjur vóru millum leikarar og tey, sum høvdu ábyrgdina av filminum, og haraftrat sigur
tápuligt av mær at leggja á. Tað var býtt, smáting, og eg bleiv provokeraður. Hóast tað var eitt klandur, sum hevði vart eina løtu, viðgangi eg, at eg bar meg skeivt at, og tað havi eg eisini sagt venjaranum