er fornt, serligt, fløkt og fagurt. - Spurningurin er harafturímóti, um íslendingar hava gjørt sær far um føroyskt mál á sama hátt. Onkursvegna hevur tú varhugan av, at íslendingar, helst av vantandi vitan
er ikki serliga kaldur, og tær góðu og vøkru vetrarløturnar eru nógvar. Vit skulu bara geva okkum far um tær. Eg minnist fleiri vetrar, har Skálafjørðurin um ársskiftið - ella á hávetri ? lá í silvitni
ársins útgávu av kappingini um Løgmanssteypið, og um vikuskiftið er so klárt at fara undir fyrsta umfar, ið tilsamans fevnir um átta dystir og tískil eins væl kundi itið áttandapartsfinalur. Nú koma eisini
- Far upp á ovastaloftið ella út undir væðingina at leita eftir gomlum filmsklippum. Og boða so okkum frá! Soleiðis ljóðar áheitanin frá Eik Grunninum, sum hevur sett sær hesa stóru ætlanina fyri, og sum
í føroysku søguni. Gerandisupplivingar hjá føroyingum skulu nú savnast saman og gerast til film. - Far upp á ovastaloftið ella út undir væðingina at leita eftir gomlum filmsklippum. Og boða so okkum frá
ella torir sitandi landsstýri tímir ikki at taka spurningin upp, vóna vit at onnur, sum geva sær far um føroysku náttúruna, minnast hetta, tá ið valið kemur, siga teir báðir bart út. Teir vísa á, at støðan
virka á. Tástani er fólkaræði farið fyri bakka, og tað kann ganga væl skjótari enn nakar gevur sær far um. Flestu av omanfyri nevndu niðurstøðum komu fram í fyrilestri fyriskipaðum av Demokratia á Parnassinum
tað eisini vera. Tú kanst ongantíð vera púra vísur í, at tú er á rættari kós, um tú ikki gevur tær far um, hvussu tín atburður ávirkar tey, tú ert góður við og títt umhvørvi. Eg royni at halda eitt vaki
ið kom koyrandi vestur eftir Sverrigøtu, oman frá Kondittaríðnum hjá Restorff. Førarin gav sær ikki far um hávatennirnar, ið eru har vegurin kemur saman við Tórsgøtu, við tí úrsliti, at hann rendi á eitt
ið kom koyrandi vestur eftir Sverrigøtu, oman frá Kondittaríðnum hjá Restorff. Førarin gav sær ikki far um hávatennirnar, ið eru har vegurin kemur saman við Tórsgøtu, við tí úrsliti, at hann rendi á eitt
