trupult út. At stuðla og hjálpa teimum, sum eru í neyð ella eru hátt. At vera medmenniskju kundi man sagt ella at halda fast í ganska vanliga almenna dannilsinum, sum kanska ikki eru so vanligt, sum vit fegin [...] endaspurtin. Málið er í eygsjón. Og so væl hava okkara fólk arbeitt, at nú sig øll tað, sum vit altíð hava sagt. Høgni, mangan hevur tú staðið sum drangur í brimi, men nú siga allir flokkar, at broytingar mugu

skrúvuvatninum av Ólavi Halga – kanska við ímyndum fra Skagen-málarunum. Sera væl gjørt. Heðin er fjalin Sagt verður um ættina hjá Heðin, at hon er so fjalin. Omma Heðin æt Lena, sum pápin so eisini kallar upp

ikki fær avleiðingar, eitt nú fyri kirkjuna ella hini trúarsamfeløgini, sum vit ikki ynskja. Sum sagt: Eg haldi tað er sjálvsagt, at vit tryggja samkyndum borgarlig rættindi. Tað ber væl til. Vit hava

ingar og læknar fara uttanlands at arbeiða, meðan nøkur framvegis búgva í Føroyum. Tá átti tað at sagt øllum so mikið, at her er okkurt heilt galið. Um einki ítøkiligt verður gjørt fer trupulleikin bert

eftir steðgin, og Hans Pauli Samuelsen hevur havt roynd úr 22 metrum. Eyðun Klakstein hevur ivaleyst sagt við sínar menn í steðginum, at vit hava einki at tapa, og tí ræður um at vera skilagóðir og at tora

skrivliga vegleiðing út til ávis feløg um, hvussu hol í skattalógini kundu brúkast? Hvat høvdu vit tá sagt? 5. At landsstýrismaðurin í samráð við ein politiska fylgibólk við einari ivasamari lógarheimild hevur

almennu Føroyar ikki megna at bjóða. Men so er ikki heilt - innanfyri nakrar karmar hevur mann sum sagt ávirkan á valið av flóttafólki. Høvuðsdenturin er sjálvsagt á tørvinum eftir verju og tryggleika,

grundlov allerede sætter rammerne for forholdet mellem Danmark og Færøerne – således som det bliver sagt af alle danske regeringer, uanset om de er røde eller blå. Ikke en eneste stats- eller folkeretskyndig

einki tilknýti til Føroya áðrenn?” og “hvussu ber tað til, at tey búgva her enn?” Hetta verður ofta sagt við stórari virðing og við einum eftirfylgjandi “fantastiskt”! Tað at tit avgjørdu at festa røtur

úrslit í europeisku kappingunum. Upp undir dystin í kvøld hevur Sigfríður Clementsen fleiri ferðir sagt, at um tað eydnaðist at vinna seg víðari í europeisku kappingini, so var talan um størsta føroyska