programminum er: Brot úr Requiem eftir Gabriel Faure. Improvisasjón yvir útróðrarsálmin: "Nu flyr jeg til din naade" fyri urgu, mannskór og sopran. Umframt tradisjonellir føroyskir og enskir jolasálmar og sangir

meg, Gud hevur skapt meg við einum orði! Øll, ið inni vóru, skóru út úr at syngja: Her kommer Jesu dine små. Henda sang dámdi vættrunum so sera væl at syngja. Hetta var teirra sangur. Vættrafólkini vóru

lider Nød, de raaber tit paa Pabba sød. De stakkels Kvindehjerter slaar, de sukker tit og fælder Taar; din Far er død i Bølgens Gang men vækkes op ved Harpens Klang. Vi finder ham i Himlens Land, der staar

Katte­kongen hed Josef. Han fik et halvt Pund Chokolade og 25 Øre. En venlig hilsen fra Frøken og din hengivne Søstersøn Vilhelm Joensen Hildu Vilhelm verða deyðan Fyrstu ferð eg frætti um Vilhelm var

Hon dugdi eisini væl at siga frá søgum. Tá arbeiðsdagurin endaði sungu arbeiðskvinnurnar altíð ”Bred dine nådes vinger.....” Eingin vegur var fyrstu tíðina, so farið var til gongu til arbeiðis. Laura gekk

sammen dertil! Amen Grib du vor Haand og hold den fast, Lær os naar alt vor eget brast At leve af din Naade. Vær du vor Skjold, o Herre blid! Lær os i Fred i Storm og Strid At tro paa Korsets Gaade. Da

med. á Setrinum. Lógvabresturin var drúgvur. Og so sang Seturskórið: Tag dit glas, min ven, Drik din piges skål…… Mentamálaráðharrin setti seg og gloymdi at kunngera, hvør ið hevði skrivað kantatuna og