dagurin, eg bleiv javnaðarmaður. Í einum heimi, har forvitni og altjóða útsýni valdaði. Eitt heim, sum visti, hvussu týdningarmikil vælferðarstaturin er. Eitthvørt val í norðurlondum er eitt vælferðarval. Tí

tjóðskaparflokkur? Sum gongur inn fyri frælsari vinnu? Grønari gagnnýtslu av náttúruni? Síðst jeg visti, stoyptu stovnararnir kopiflokkin, Framsókn, í aldargamla sjálvstýrisforminum, tí hesin nýggi kopiflokkur

sama tíðarskeið, tí bara annað foreldrið kann fáa barsilsløn í senn. – Tá eg bað um farloyvi, tá visti eg ikki, hvørjar treytirnar vóru, og tað hevði heldur ikki broytt støðu mína, sigur Bjarni Kárason

veist sjálvur hvat tann er, sum ber fram tað, illar tungur siga. Hann er sjálvur ein ill tunga. Eg visti, at tú er betri enn so – og tað ert tú eisini. Tú sjálvur alment tikið í egnan barm og ásannað, at

seinastu 13 árini. HARUVEIÐAN TALSFES T Eg byrjaði á skráseta haruveiðuna í Føroyum í 2012. Áðrenn tað, visti eingin, hvussu nógv fólk skjóta harur í Føroyum, ella hvussu nógvar harur vórðu skotnar tilsamans

Sjálv minnist Herit væl sín fyrsta dag á Tavuni, og hon skuldi eisini venja seg við arbeiði. – Eg visti ikki ordiliga, hvat man skuldi, tí eg hevði ongantíð verið á flakavirkið fyrr, men man bleiv væl móttikin

september at lesa multimediadesign. Eg var eitt sindur fastur her og visti ikki, hvat eg vildi, so eg valdi bara tað, sjálvt um eg ikki visti so nógv um tað. Nakrar fáar dagar áðrenn eg skuldi fara avstað, [...] ordiliga vil og tími. Eg var longu farin úr bólk­in­um hjá Guðrið, tí eg skuldi niður at lesa, og visti ikki heilt, hvussu tað bleiv við The Story Ends. Men so havi havi eisini onnur síðuting so sum High

vóru bestu sjómenn í heiminum?« Nei, svaraði eg. »Visti tú at tamilar lærdu víkingarnar at navigera?« »Álvara«, svaraði eg. »Nei tað visti eg ikki«. Eg visti, at víkingar komu víða um, og at teir í síni tíð

tað var honum ein fragd at fara illa við teimum. Øll ræddust hann. Eg hevði ongantíð sæð mannin, visti ikki hvør hann var, men eg hevði hoyrt nógv um hann. Eitt kvøldið fór eg niðan á sjúkrahúsið at fáa [...] var inni á skriv­stovuni. “Veist tú, hvør tað er sum situr úti á gongini?” spyr hann meg. Nei, tað visti eg ikki. Har sita tríggir menn á einum beinki, sigur hann. Ali Musa situr í miðjuni. Tá ið eg hevði [...] bíðaðu bert eftir onkrum, sum var inni á deildini. So tað var í lagi. Nú hevði eg so sæð Ali Musa og visti, hvussu hann sá út. Morgunin eftir var andakt hildin sum vant úti á verandaini, áðrenn arbeiðið byrjaði

slíkur lærari vera bæði lesandi, vitandi og skrivandi menniskja. Umframt tað kundi hann, eisini um væl visti til, gagna síni bygd sum eitt nú timburmaður, snikkari, fínmekanikari og bátasmiður. Hann var ? í [...] tey neyvu fakini, støddfrøði, geometri, alisfrøði, evnafrøði. Hann reksaði upp alt, hann dugdi og visti, greiddi frá líkningum og formlum. Hann roknaði út fyri mær víddina á himmalrúminum. Eg helt meg duga [...] illsintur og sýntist lítið fryntligur, var hann, hugsi eg, virdur og á ein hátt eisini dámdur. Eg visti, at hann sum ungur hevði verið við í fráhaldsrørsluni, og at hann átti onkran sang í fráhaldssangbókini