við týðingar ella barnabøkur skrivar hann sjálvur. Í hesum savninum koma vit sveimandi omanifrá, myndin er tikin oman skýggini við heitinum: "Gud er danskari", vendir tú savninum við, so stendur »enn Guð«

k, og so hava vit fastlæstu støðuna. Og Helena Dam á Neystabø væntar, at eftir løgtingsvalið fer myndin at vera umleið tann sama, tí Tjóðveldisflokkurin tykist hava viðrák, og so velja fólk Sambandsflokkin

tann, at hon er almenn, tvs. tann einstaki eigur hana, men hinum fyritøkunum eigur hann einki í. Myndin sum verður gjørd av Føroya Fiskavirking, er við hesum í geyma, alt ov einføld sum verður sett fram

Tað er neyðugt at seta fiskivinnuna í ein samfelagsligan samanhang og tá kann tað væl henda, at myndin sær øðrvísi út. Hann vil ikki við hesum siga, at hann heldur, at fiskiloyvi skulu býtast út á økir

eini øld farvæl, eini øld, sum hvat harðskapi við-víkur hevur verið tann rá-asta í mannasøguni. Mynd-in sýnir tveir menn tveita bumbur eftir russis-kum tanksum í Berlin í 1953. Eitt verkfall elvdi til

tekur ein part burturav hækkingini av rakstrarjáttanini. Størsta avbjóðingin er starvsfólkatrot Myndin av einum undirfíggjaðum dagstovnaøki er tískil als ikki rættvísandi. Veruleikin er tíverri, at d

listaverkið bæði innanífrá og uttanífrá. Serliga vakurt er tað, tá sólsetur er á Viðareiði, sum tann eina myndin so greidliga vísir. Ovast á vegginum er Heilagi Andin avmyndaður sum eina dúgva. Og niðanfyri hana

royndir við sínum uttanríkispolitikki og politiskum snildum og duga at telva, soleiðis at ideologiska myndin er óskalað, meðan handilsvirksemið heldur á handan leiktjøldini. Hetta sæst, nú Norra bunkrar russisk

ella Ukraina. Myndirnar eru av einum starvsfelagað hjá okkum í Ukraina, sum er fallin í krígnum. Hin myndin er ein verksmiðja, sum framleiðir okkara fisk, sum er sundurskotin av Russum. Kríggið er nógv nærri

plakat av og hongdu á køksveggin. Gunnar skuldi ikki tigast burtur, sum hevði hann ongantíð verið til. Myndin var tó flutt skjótt, tí fólk gingu bara framvið henni og lótu ikki við seg koma, og tað særdi tey