av djóri vóru límað á. Granskarar halda, at balsameraði skapningur er gjørdur einaferð seint í 1880-unum.

og eitt nú varð Faktorhúsið, eisini nevnt Roykstovan, innrættað sum eini hugnalig sethús úr 1950-unum. Í Tvøroyrar kommunu siga tey, at áhugin fyri framsýningini var so mikið stórur, at kommunan hevur

konseptalbum. Útgávan er kring heimin seld í 45 milliónum eintøkum, og er mest selda útgáva frá 1970’unum, og hin 3. mest selda nakrantíð. Merkisvert er, at ein merkisvert stórur partur av søluni er farin

Summar heimferðir vóru ringar. Tiltikin er heimferðin hjá monnunum, sum vóru við ”Vaagen” seinast í 1880unum. Teir fingu ódnarveður allan vegin, og varnaðust ikki land, fyrrenn teir vóru komnir inn undir Fugloynna [...] enn 1000 menn og kvinnur til lands í Íslandi. Kvinnurnar fóru yvir at arbeiða í fiski seinast í 1880unum. Tær vóru eisini um alt Eysturlandið, og arbeiddu bæði hjá føroyingum og íslendingum. Føroyski úrtóðurin

Menningin hevur verið øgiliga stór, og fólkatalið er støðugt vaksið, undantikið kreppuárini í 1990-unum. Fyri at fáa eina hóming av, hvussu gongdin í fólkatalinum hevur verið, tók borgarstjórin fram nøkur

er ábyrgd hjá kvinnuni, hóast hítin er einasta fyribyrging móti kynssjúkum. Eg var tannáringur í 90’unum, og tá var tað deyðadómur at fáa AIDS. Lýsingarherferðin í Føroyum var ”Hjúnaband er besta fyribyrging

viðurskiftini millum pápa og dóttir førir filmurin okkum eymligani aftur til sólheita frítíðarstaðin í 90’unum, har vit møta sólbrúnum ferðafólkum, ið dansa Macarena og liggja slotandi við svimjihylin, meðan ein

stuttlig eykað kunning, kann eisni nevnast, at Ruben er sonur Tommy Møller Nielsen sum tíðlig í 90unum var venjari hjá MB. Tommy er sonur kenda danska landsliðsvenjaran, Richard Møller Nielsen, sum var

nýtslu tann 2. februar 1898. – Síðani 1898 er sjúkrahúsið bygt út og um nakrar ferðir. Fyrst í 1960’unum varð bygt út og seinasti parturin varð bygdur uppí í 1988. Í 1984 stóð Norðoya Røktarheim, sum er

Vestmannaoyggjarnar. Hann hevði ongan skipskjans, tá hann fór, men tað var nógv arbeiði í oyggj­ unum um hetta mundið. – Tað vóru einir 100 bátar her tá, men flestu bátar vóru mannaðir, og tí gekk [...] og ikki av sjálvari grótbræðingini. Øska kom yvir allan býin. Eftir eldgosið í Vestmannaoyggj­ unum, tá føroysku hjúnini høvdu mist húsini og alt tey áttu, fóru tey til Grindavíkar at búgva.